Śmierć kobiet w tragedii greckiej okresu klasycznego

dc.contributor.authorSzmajdziński, Mariusz
dc.date.accessioned2024-11-19T10:19:12Z
dc.date.available2024-11-19T10:19:12Z
dc.date.issued2024-11-22
dc.descriptionWydział Nauk Humanistycznych, Instytut Literaturoznawstwa; promotor: dr hab. Ewa Osek, prof. KUL
dc.description.abstractW utworach Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa utrata życia któregoś z bohaterów jest często spotykanym motywem. Tragicy greccy ukazali proces, motywację i okoliczności towarzyszące śmierci występującej postaci i reakcje innych. Prezentowana dysertacja koncentruje się na ukazaniu śmierci kobiet. W tragedii greckiej umiera wiele kobiet. Zostały one zamordowane (Kasandra, Klitajmestra, Megara, Glauke), popełniły samobójstwo (Leda, Dejanira, Euadne, Fedra, Jokasta, Antygona, Eurydyka, córki Kekropsa), złożono je w ofierze (Ifigenia, Polyksena, Makaria, córki Erechtheusa), dobrowolnie oddały swoje życie (Alkestis). To stało się podstawą do podzielenia badanych tekstów na cztery rozdziały. Posłużono się w nich analizą krytyczno-literacką, statystyczną, syntagmatyczną, komparatystyczną i kontekstualną. Omówiono także proces narracyjny, kontekst historyczny, kulturowy i religijny. Synteza omawianego zagadnienia została przedstawiona w ostatnim rozdziale. Celem ukazania śmierci kobiet w tragedii greckiej jest: (1) Ajschylos ostrzega w ten sposób przed popełnieniem zbrodni; (2) Sofokles, podkreślając szlachetne pochodzenie bohaterek swoich tragedii, ukazuje, że życie w hańbie jest dla nich nie do zniesienia i dlatego popełniają samobójstwo; (3) Eurypides gloryfikuje poświęcenie swojego życia dla dobra innych, a w jego utworach na taką ofiarę są gotowe przede wszystkim kobiety. In the works of Aeschylus, Sophocles and Euripides the loss of life of one of the characters is a common motif. The Greek tragedians showed the process, motivation and circumstances surrounding the death of a character and also the reactions. The presented dissertation focuses on showing the death of women. Many women die in the Greek tragedies. They were murdered (Casandra, Clytemnestra, Megara, Glauke), they committed suicide (Leda, Deianira, Euadne, Phaedra, Jocasta, Antigone, Eurydice, Cecrops’ daughters), they were sacrificed (Iphigenia, Polyxena, Macaria, Erechtheus’ daughters) or voluntarily gave their lives (Alcestis). This became the basis for dividing the examined texts into four chapters. They use literary-critical, statistical, syntagmatic, comparative and contextual analysis, as well as the narrative process, historical, cultural and religious context. The synthesis of the discussed issue is presented in the last chapter. The purpose of showing the death of women in Greek tragedy is: (1) Aeschylus thus warns against committing a crime; (2) Sophocles, emphasizing the noble origins of the heroines of his tragedies, shows that living in disgrace is unbearable for them, and therefore they commit suicide; (3) Euripides glorifies sacrificing one's life for the good of others, and in his works it is women who are most ready for such a sacrifice.
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12153/8049
dc.language.isopl
dc.subjectśmierć
dc.subjectkobieta
dc.subjecttragedia grecka
dc.subjectdeath
dc.subjectwoman
dc.subjectGreek tragedy
dc.titleŚmierć kobiet w tragedii greckiej okresu klasycznego
dc.title.alternativeDeath of women in the Greek tragedy of the classical period
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesis
Files