Książki/rozdziały (WNH)

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/20.500.12153/110

Browse

Browsing Książki/rozdziały (WNH) by browse.metadata.rights "Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International"

Now showing 1 - 17 of 17
  • Item
    A struggle for survival : the continuity of catholic religious literature in Holland : the example of Delft (1450-1650)
    (Wydawnictwo KUL, 2012) Polkowski, Marcin
    Over a period of two hundred years, between c. 1450 and c. 1650, the Catholic religious literature of Delft in the Netherlands underwent consecutive stages of growth, crisis and (to a certain extent) rebirth. All this occurred in the face of relentless social, political and cultural change, and amidst alternating periods of stability and turmoil. Yet despite a number of setbacks, Delft's Catholic religious literature displayed a surprising continuity, not only surviving, but even attaining a small 'Golden Age' of its own in the first decades of the 17th century. This study documents that 'struggle for survival' by presenting a broad synthesis of the production and reception of Catholic religious literature in Delft within a range of literary-historical and cultural contexts. Monografia "A Struggle for Survival. The Continuity of Catholic Religious Literature in Holland: The Example of Delft (1450-1650)" stanowi w swym zamierzeniu szeroko pojętą syntezę dziejów dawnej wernakularnej literatury religijnej wywodzącej się z niderlandzkiego miasta Delft. Na tę syntezę składa się całościowy obraz twórczości literackiej środowisk religijnych o charakterze rzymsko-katolickim. Analiza filologiczna (tekstualna) dzieł literackich została zintegrowana z badaniem zjawisk z obszaru społecznego funkcjonowania dawnej literatury niderlandzkiej, a zwłaszcza paradygmatów produkcji oraz recepcji literackiej. Monografia "A Struggle for Survival…" w swych założeniach wychodzi naprzeciw najnowszym trendom w niderlandzkim literaturoznawstwie historycznym, gdzie od pewnego czasu uwaga badaczy zwrócona jest w stronę społeczności lokalnych, instytucji literackich i organizacji bądź powiązań interpersonalnych, za sprawą których odbywał się transfer informacji pomiędzy poszczególnymi ośrodkami skupiającymi twórców i odbiorców literatury. W monografii wybrano perspektywę diachroniczną, służącą pokazaniu zjawisk literackich zachodzących na obszarze katolickiej literatury religijnej w Delft w okresie dwustu lat. Tak wyznaczona perspektywa czasowa posłużyła do ukazania dziejów literatury lokalnej w poszczególnych fazach jej istnienia: od etapu dynamicznego rozwoju ilościowego i jakościowego w okresie przejściowym pomiędzy literaturą rękopiśmienną a literaturą drukowaną (do ok. 1520 r.), poprzez etap kryzysu towarzyszący wydarzeniom polityczno-religijnym Reformacji i Powstania w Niderlandach (od ok. 1520 r. do ok. 1600 r.), aż po powolną odbudowę, już w nowym uwarunkowanym społeczno-politycznie modelu relacji pomiędzy twórcami a odbiorcami katolickiej literatury religijnej (do roku 1650).
  • Item
    De twee Unies, Lublin (1569) en Utrecht (1579), en andere "tweelingen" uit de cultuur en geschiedenis van de Poolse en Nederlandse Gouden Eeuw
    (Wydawnictwo KUL, 2015) Polkowski, Marcin
    Dit artikel bevat een voorstel met betrekking tot de vergelijkende analyse van de geschiedenis en cultuur van de Republiek der Verenigde Nederlanden en het Pools-Litouwse Gemenebest (16e-18e eeuw). Met de "tweelingen" van de titel worden lieux de mémoire bedoeld, die net als de twee Unies (die van Utrecht en Lublin) een vergelijkbare, diepgaande betekenis voor de culturele, politieke en maatschappelijke evolutie van elk van deze landen hebben en daar tot de dag van vandaag als belangrijke symbolen van de identiteit worden beschouwd. In het artikel wordt een reeks "tweeling-achtige" lieux de memoire en culturele topoi besproken, waarbij gekeken wordt naar hun invloed op en plaats in het historische bewustzijn van de Polen enerzijds, en de Belgen en Nederlanders anderzijds. In de loop van deze vergelijkende analyse zijn de volgende gemeenplaatsen (loci communes) van de vroegmoderne Poolse en Nederlandse cultuur aan bod gekomen: Aurea Aetas (de Gouden Eeuw), Unia (Unie), Tolerantia (Tolerantie), Refugium (Toevluchtsoord), Libertas (Vrijheid). In de zoektocht naar de belangrijkste factoren die een "gemeenschappelijke ritme van de cultuur" van deze twee toch zo aparte cultuurgebieden bepaald hebben, wordt verwezen naar het waardensysteem van de Latijnse beschaving. This article presents a comparative analysis of the history and culture of the Dutch Republic and the Polish-Lithuanian Commonwealth (16th-18th century). The ‘twins’ of the title are lieux de mémoire which, like the two Unions (Utrecht and Lublin), are similar in their profound significance for each country’s cultural, political and social evolution, and are regarded as important symbols of identity to the present day. What are the most important ‘twins’ in the history of the Commonwealth of Poland and Lithuania and the Dutch Republic? Why are there so many parallels in the history of these cultural areas, despite other, obvious differences? Is it a coincidence, or are there more profound reasons? The answer will be presented in this article. W artykule przedstawiono propozycję porównawczej analizy kultury Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandów i Rzeczpospolitej Obojga Narodów (XVI-XVIII w). Wspomiane w tytule "bliźnięta" to podobne do siebie pod względem charakteru i wydźwięku miejsca pamięci i toposy kulturowe, które podobnie jak dwie Unie (Lubelska i Utrechcka) wywarły znaczący wpływ na polityczny, społeczny i kulturowy rozwój danego obszaru, a co więcej postrzegane są dzisiejszego dnia jako doniosłe symbole zbiorowej tożsamości. W artykule omówiono szereg "bliźniaczych" miejsc pamięci i toposów kulturowych porównując ich oddziaływanie i miejsce w świadomości historycznej Polaków oraz Belgów i Holendrów. Przeprowadzając to porównanie uwzględniono następujące "miejsca wspólne" kultury staropolskiej i dawnej niderlandzkiej: Aurea Aetas (Złoty Wiek), Unia, Tolerantia (Tolerancja), Refugium (Miejsce Schronienia), Libertas (Wolność). Jako jeden z najważniejszych czynników decydujących o "wspólnym rytmie kultury" obydwu tak odmiennych od siebie obszarów kulturowych wskazano na system wartości cywilizacji łacińskiej.
  • Item
    Geertrui van Oosten en de ruimtelijke poëtica van Delft
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Polkowski, Marcin
    Het onderwerp van dit artikel zijn de plaatsen van herinnering (lieux de mémoire - het graf van Geertrui met het standbeeld door A. Teeuwisse) en de literaire "plaatsen van verbeelding" (lieux d’imagination - hiertoe behoren enige vitae uit de 16e en 17e eeuw en J.A. Alberdingk Thijms novelle Geertruide van Oosten uit 1858) die verbonden zijn met de figuur van middeleeuwse begijn en mystica Geertrui van Oosten in Delft. Het interpretatieve gedeelte van het artikel gaat gepaard met een theoretische discussie over de onderzoeksmethoden van de geopoetica en geokritiek. Het artikel eindigd met de conclusie dat in cultuurwetenschappelijk onderzoek dat op de onderzoekspraktijk van de geokritiek gebaseerd is, meer aandacht zou moeten worden besteed aan het religieuze aspect van de ruimte, d.w.z. met name aan de aanwezigheid en culturele betekenis van heilige plaatsen (loca sacra). The article offers a geopoetical interpretation of sites in the physical world (lieux de mémoire) and imagined places in literature (lieux d’imagination) related to the figure of beguine mystic Gertrude (Geertrui) van Oosten in Delft. The only monument in Delft dedicated to Gertrude, a sculpture by A. Teeuwisse, is analysed in its spatial surroundings, especially in relation to the unmarked, and therefore practically non-existent grave of Geertrui. This grave, however, is “virtually” present in literature, i.e. in J.A. Alberdingk Thijm’s novella Geertruide van Oosten (1853), where it forms a lieu d’imagination, standing in for and supplementing the actual resting-place of the mystic. The interpretive part of the article is accompanied by a theoretical discussion of the concept of geopoetics. In the conclusions, the possibility is raised that in geopoetical enquiries should be given to the religious aspect of spatiality, in particular, to the existence of sacred spaces (loca sacra). Tematem artykułu są miejsca pamięci (lieux de mémoire - nagrobek Geertrui oraz pomnik dłuta A. Teeuwisse) oraz literackie "miejsca wyobrażone" (lieux d’imagination - szereg tekstów hagiograficznych z XVI-XVII w. oraz nowela J.A. Alberdingka Thijma pt. Geertruide van Oosten z 1858 r.) związane z postacią średniowiecznej beginki i mistyczki Getrudy (Geertrui) van Oosten w Delft. Interpretacyjnej części artykułu towarzyszy dyskusja teoretyczna odnosząca się do metod badawczych geopoetyki i geokrytyki. Artykuł kończy się konkluzją, że w poszukiwaniach kulturoznawczych nawiązujących do praktyk badawczych geopoetyki w szerszym stopniu należałoby uwzględnić aspekt religijny przestrzeni, tj. w szczególności istnienie i znaczenie w kulturze miejsc świętych (loca sacra).
  • Item
    Images for a Lover's Eye. Sonnets from Pieter Corneliszoon Hooft's Emblemata Amatoria and their European Poetic Lineage
    (Wydawnictwo KUL, 2009) Polkowski, Marcin
    The subject of this study is the relationship of the lyric oeuvre of Pieter Corneliszoon Hooft (1581-1647), exemplified by the sonnets from his first published volume Emblemata Amatoria (1611), to the traditions of European renaissance lyric poetry, especially Petrarchism and mannerism, in particular on the level of literary topoi and the attitude to the sonnet form. Hooft’s sonnets achieve their poetic and pragmatic aim primarily by listening to the voices of representatives of authoritative poetic traditions, and reshaping them in a unique, subtle way. Taking Hooft’s volume into our hands, not only do we see that the maker of the emblems had ‘a skilled hand’ (‘gheleerder handt’) – we are also led to recognize that the one who wrote the poems consulted the most learned sources. Tematem monografii są związki pomiędzy twórczością liryczną Pietera Corneliszoona Hoofta (1584-1647), na przykładzie cyklu sonetów z jego najwcześniejszego zbioru Emblemata Amatoria (1611), a tradycją europejskiej liryki renesansowej, w szczególności petrarkizmu i manieryzmu w zakresie topiki miłosnej i zastosowania sonetu jako formy literackiej. Stworzone przez Hoofta dzieło pośredniczy między literaturami europejskimi, łącząc głosy autorytatywnych tradycji poetyckich, ale też w subtelny sposób je przekształcając. O Emblemata amatoria można zatem śmiało powiedzieć, że nie tylko ten, kto stworzył obrazy, miał „wprawną dłoń” („gheleerder handt”), albowiem również autor poezji zawartej w tym zbiorze korzystał z najlepszych wzorców.
  • Item
  • Item
    Między przekładem wiernym a parafrazą: Wpływ czynników socjolingwistycznych na dobór techniki tłumacza
    (AE Academic Publishing, 2018) Charzyńska-Wójcik, Magdalena
    Przedmiotem artykułu jest analiza tłumaczenia psałterza na język angielski dokonanego przez Richarda Rolle’a i polski przekład autorstwa Walentego Wróbla. Niniejszy artykuł przedstawia analizę czynników warunkujących wy­bór techniki tłumacza tekstu biblijnego. Poszczególne sekcje opisują kontekst socjolingwistyczny, w jakim tłumaczenia powstały, a także przedstawiają techniki zastosowane przez tłumaczy. Średniowieczny stosunek do tłumacze­nia tekstów świętych wydaje się mieć znikomy wpływ na wybór techniki przekładu. Stąd wniosek, że o stylu przekładu nie przesądza kontekst kulturowy, postrzegany jako stosunek do tłumaczenia tekstów świętych. Adresat wpłynął na ostateczną formę przekazywanego tekstu, choć w żaden sposób nie wpłynął on na dobór techniki przekładu. The aim of the article is to analyze two Psalter translations, translation by Rich­ ard Rolle into English, and by Walanty Wrobel into Polish, in order to deter­ mine factors which may have influenced the translator ’s choice of translation techniques. Sub­ sequent sections describe the sociolinguistic context of the times when the translations originated, the target lan­ guage, as well as translation techniques used to obtain the target text. Medieval attitudes towards translated texts seem to have had almost no influ­ ence on the choice of a translation tech­ nique; thus, the author draws an elicit assumption that the translation style had no correlation with the cultural context, understood as a special attitude towards religious texts. The addressee had an influence on the final shape of translation, but they did not influence specific translation techniques used to render the text.
  • Item
    Obraz Jahwe jako władcy choroby
    (Wydawnictwo KUL, 2004) Münnich, Maciej
    Na wstępie należy stwierdzić, że na 325 biblijnych wzmianek o chorobach zdecydowana większość (262) jednoznacznie wskazuje na religijne postrzeganie przyczyn choroby w starożytnym Izraelu. Jedynie 17 razy dostrzeżono naturalne przyczyny schorzeń. Pozostałe przypadki nie wskazują jasno na żadną z powyższych możliwości. Nie ulega zatem wątpliwości, że to historia religii jest podstawowym narzędziem do badania biblijnych opisów chorób. Choroba w Biblii Hebrajskiej jest zdecydowanie częściej zsyłana, aniżeli leczona (stosunek niemal 3,6:1). Praktycznie we wszystkich przypadkach ostatecznym władcą choroby był Jahwe, choć niekiedy posługiwał się przy tym ludźmi (prorokami, królami), bądź istotami nadludzkimi (aniołowie, Szatan). Tylko w jednym miejscu Biblia zachowała niejahwistyczny obraz, w którym władcą choroby zdaje się być Baal-Zebul. W interesującym nas aspekcie wierzeń można zauważyć trzy podstawowe obrazy Jahwe. Pierwszy z nich to Jahwe – Wojownik. Zsyłając chorobę najczęściej posługuje się łukiem i strzałami. Jest w tym bardzo podobny do syro-kananejskiego boga Reszefa. Czasami podlegają mu także demoniczni wojownicy atakujący chorego. Wiąże się z tym drugi obraz: Jahwe – Władca istot nadludzkich. Są to niekiedy na poły uosobione pułapki, sidła, wnyki, częściej jednak personifikowane strachy, lęki czy przerażenie powodujące choroby. Zresztą sam Jahwe nosi tytuł Króla Lęków. Inne postacie to Pierworodny Śmierci i Gryzący. Wszystkie one występują w tekstach mających w tle Szeol – hebrajski świat umarłych. Wynika to zapewne z podobieństwa Jahwe do Nergala – mezopotamskiego bóstwa władającego światem podziemnym i wszelkimi chorobami. Ma on na swe usługi całą rzeszę różnorakich demonów. Wreszcie trzeci obraz to wyobrażenie „ręki Jahwe”, której dotknięcie powoduje chorobę, ewentualnie z rzadka uzdrowienie. I w tym przypadku znaleźć można bliskowschodnie paralele, ponieważ wyrażenie „ręka bóstwa X” było bardzo często używane jako określenie choroby. Obok Jahwe w Biblii Hebrajskiej pojawia się także kilka innych nadludzkich postaci w jakiś sposób związanych z chorobą. Na pierwszym miejscu należy wymienić Reszefa, który utracił swą samodzielność i stał się podporządkowanym Jahwe członkiem jego orszaku. Obok niego pojawia się także Azazel, zapewne pierwotnie demon pustyni przynoszący choroby. Także i inne rodzaje demonów takie jak Lilit, Szedim i Kosmacze, w Biblii pojawiające się już bardzo rzadko ze względu na monoteizację religii Izraela, miały związek z chorobą. Wreszcie na polecenie Jahwe choroby zsyłają, bądź wyjątkowo leczą, także anioły (w tym Niszczyciel) i Szatan. Wśród przyczyn zsyłania chorób przez Jahwe na pierwsze miejsce wysuwają się: niewierność prawu i przymierzu, nieposłuszeństwo wobec Jahwe i jego posłańców oraz wykroczenia w dziedzinie kultu, w sferze społecznej i seksualnej. Z kolei najczęstszymi przyczynami uzdrowienia przez Jahwe są: modlitwa, nawrócenie, wierność prawom oraz odpowiednie rytuały. Powyższe wnioski dają następujący obraz przemian w religii starożytnego Izraela w sferze zdrowia i choroby: Jahwe pierwotnie nie miał specyficznych cech Władcy Choroby. Jednak prosta forma religijności, jaką reprezentowali przodkowie Hebrajczyków osiedlający się w Kanaanie, w starciu z lokalnymi wierzeniami traciła na znaczeniu. Przejmowanie atrakcyjnych, kananejskich form kultu groziło utratą wyjątkowej pozycji Jahwe. Kręgi związane z jahwizmem (kapłani świątyni w Jerozolimie, środowiska prorockie) starały się więc przypisać Jahwe najpopularniejsze cechy innych bóstw. Stąd Jahwe zsyłając choroby posługuje się łukiem jak Reszef i ma na swych usługach demoniczne istoty jak Nergal. Zarazem inne bóstwa zostają podporządkowane Bogu Izraela, czego najlepszym przykładem jest znowu Reszef i między innymi Azazel. Gdy kult Jahwe umacnia się i stara się wyprzeć konkurencyjne wierzenia (monolatria), zaczyna się pojawiać koncepcja monoteizmu, a więc całkowitej negacji nie tylko kultu innych bogów, ale także ich istnienia. Stąd też wzmianki o starych demonach pochodzenia mezopotamskiego i zachodniosemickiego są w Biblii Hebrajskiej stosunkowo rzadkie, ponieważ kolejne pokolenia redaktorów biblijnych eliminowały wzmianki niepasujące do monoteistycznego obrazu. Cały powyższy proces doskonale ukazuje, na przykładzie wierzeń związanych ze zdrowiem i chorobą, z jednej stronę wspólnotę mentalną Hebrajczyków i ich sąsiadów, z drugiej zaś wyjątkowość izraelskiego monoteizmu.
  • Item
    Reszef - bóg starożytnego Orientu
    (Wydawnictwo KUL, 2011) Münnich, Maciej
    Praca przedstawia wszystkie źródła pisane wspominające o omawianym bóstwie, a następnie je analizuje. W ten sposób otrzymujemy dokładną mapę terenów, gdzie bóstwo było czczone, z uwzględnionym podziałem chronologicznym. I tak dla 3. tys. przed Chr. dysponujemy źródłami z syryjskiej Ebli (łącznie 275 wzmianek), środkowo-mezopotamskiego Mari (1 wzmianka) i z odległego Elamu (1 wzmianka). W 2. tys. przed Chr. źródła dotyczące Reszefa pojawiają się w Mari (20 wzmianek), Babilonie (1 wzmianka), w Anatolii (3 wzmianki), w Egipcie (40 wzmianek), na Cyprze (2 wzmianki), przede wszystkim jednak w miastach syryjskich: Ugarit (181 wzmianek), Emar (180 wzmianek) i Alalach (2 wzmianki). W 1 tys. przed Chr. źródła są mniej liczne: Egipt (10 wzmianek), Cypr (18 wzmianek), Izrael (8 wzmianek), syryjskie Tell Sifr (1 wzmianka), Cylicja (4 wzmianki), Fenicja (8 wzmianek), Kartagina (1 wzmianka) i Palmyra (2 wzmianki). Dzięki opracowanemu katalogowi źródeł można zauważyć dużą popularność kultu Reszefa w 3. i 2. tys. oraz jego stopniowy zanik w 1. tys. przed Chr. Kult ten najdłużej utrzymuje się na terenach peryferyjnych i izolowanych, takich jak pustynna Palmyra i wyspa Cypr. Prześledzone zostały także cechy Reszefa występujące w kulcie. Przede wszystkim brak jest potwierdzenia dla dotychczas apriorycznie przyjmowanej tezy, że Reszef władał światem umarłych. Ewidentnie nie można go zaliczać do bóstw chtonicznych. Jest on przede wszystkim bogiem wojowniczym, gwałtownym, odpowiedzialnym za zarazę. Jednak tak jak może choroby zsyłać, tak tez może z nich uzdrawiać. Ze względu na długi czas trwania oraz znaczną rozpiętość geograficzną kultu, dostrzec można pewne specyficzne, lokalne cechy. Na przykład w Egipcie z bóstwa wspomagającego faraona w walce Reszef przekształca się w bóstwo wzywane głównie jako pomoc podczas chorób. Wśród Hurytów natomiast Reszef pojawia się jako opiekun handlu. Nie ulega wątpliwości, że Reszef jest przyzywany jako pomoc dla swych wiernych. Z pewnością odrzucić należy dawniej prezentowany obraz złowrogiego bóstwa. W starożytnym Izraelu natomiast, w wyniku stopniowego powstania religii monoteistycznej, Reszef został zredukowany najpierw do rzędu demonicznych pomocników Jahwe, później zaś jego imię funkcjonowało jako rzeczownik pospolity, choć zawsze z odniesieniem do cech dawnego bóstwa.
  • Item
    Syria wiosną 2015. Spojrzenie niepoprawne politycznie
    (Instytut Sądecko-Lubelski, 2015) Münnich, Maciej
  • Item
    Sztuki plastyczne. Instytucje – twórcy – dzieła
    (Instytut Pamięci Narodowej, 2024-01-29) Błotnicka-Mazur, Elżbieta
  • Item
    Sztuki plastyczne. Wystawy i krytyka
    (Instytut Pamięci Narodowej, 2024-01-29) Błotnicka-Mazur, Elżbieta
  • Item
    Teksty z Ugarit. Tom I Mity, Tom II Legendy, Tom III Rytuały
    (Wydawnictwo KUL, 2023) Münnich, Maciej
    Trzytomowe wydawnictwo stanowi pierwsze w języku polskim pełne tłumaczenie tekstów religijnych ze starożytnego Ugarit. Było to miasto leżące na wybrzeżu syryjskim, a zachowane teksty - spisane w wyjątkowym alfabecie, który kształt liter zaczerpnął z pisma klinowego - pochodzą z okresu od XIV do początków XII w. przed Chr. Publikacja składa się z trzech tomów. Pierwszy z nich zawiera mity, przede wszystkim wielki cykl o Ba‘lu (bogu burzy i urodzaju) składający się z trzech mitów: Walka Ba‘la z Jammem (bogiem morza), Budowa pałacu Ba‘la oraz Walka Ba‘la z Motem (bogiem śmierci). Ponadto tom pierwszy zawiera kilka krótszych utworów mitycznych, np. Uczta herosów (rpum), czy też Niebiańska Uczta Ila (zawierająca pierwszą w historii receptę na… kaca) i inne. Tom drugi zawiera tłumaczenie dwóch legend ugaryckich, w których głównymi bohaterami są królowie, odpowiednio Danilu i Kirta. Wreszcie tom trzeci mieści kilkadziesiąt różnorakich rytuałów ugaryckich, m.in. rytuały ofiarnicze, wróżby i zaklęcia. Wszystkie tomy oprócz tekstu źródłowego (w transliteracji i w tłumaczeniu) zawierają obszerny komentarz. Na końcu zamieszczone są indeksy, a także pokaźna bibliografia. Publikacja jest znaczącą pomocą dla historyków, biblistów, religioznawców oraz orientalistów. Jej autorami był zespół badaczy: dr hab. Marcin Majewski, prof. UPJPII, dr Andrzej Mrozek, ks. dr Mariusz Szmajdziński, dr hab. Maciej Münnich, prof. KUL, pod kierownictwem tego ostatniego.
  • Item
    Text and Context in Jerome’s Psalters: Prose Translations into Old, Middle and Early Modern English
    (Wydawnictwo KUL, 2013) Charzyńska-Wójcik, Magdalena
    Rozprawa habilitacyjna poświęcona tłumaczeniom i cyrkulacji łacińskich Psałterzy ze szczególnym uwzględnieniem Anglii. Zawiera paralelną edycje wyselekcjonowanych w drodze badania angielskich tłumaczeń prozą oraz ich łacińskich oryginałów, dzięki czemu przedstawia obraz zmieniającego się języka angielskiego na przestrzeni 700 lat między okresem staroangielskim i wczesnowoangielskim. Dodatkowo praca przedstawia ciągłą glosę do staroangielskiego tłumaczenia Psałterza.
  • Item
    The formation of Polish archival legislation on the eve of independence
    (2019) Nowicki, Tomasz
    Summing up, before independent Poland was reborn, after 123 years of captivity, the patriotic environments, aware of the significance of archival material for studying the history of Poland and for efficient state administration, made an effort to take control of Polish archives and began work on norms which could regulate archival sphere at the highest level. The culmination of these efforts was ‘The Decree on the Organization of State Archives and Preservation of Archival Material’ of 7 February 1919. Apart from the issue whether the solutions adopted in the enacted legislation were correct or not, not mentioning the shortcomings of these regulations evident even for their contemporaries (the omission of some important issues or internal contradictions), it is necessary to note the significance of this legislation. Undoubtedly, preparing and enacting the norms regulating the archival issues laid the foundation, on the eve of Poland’s independence, for creating the network of Polish historical archives and allowed the organization of the archival service in the Second Republic of Poland.
  • Item
    The use of the subjunctive in an Early Modern English translation of the "Laws of Oléron"
    (Wydawnictwo Werset, 2021) Lis, Kinga
    The book investigates into the use of the subjunctive in an Early Modern English translation of the Laws of Oléron, a 12th-century sea code regulating relationships onboard a ship and in ports in north western Europe. The monograph juxtaposes the subjunctive use in the text with the general pattern of subjunctive distribution found in English in the period in question. It also traces the possible French source text influence on the mood selection in the rendition by analysing the Middle French text choices in the relevant places and using statistical tests to verify whether the level of convergence in this respect is statistically significant. Additionally, mood choices in the earliest extant (Anglo-Norman) versions of the document are also traced so that the convergence level between the Early Modern English and Middle French choices can be seen against the level of convergence between the latter and the original Anglo-Norman copies. The study is based on author’s transcriptions of the original texts, not critical editions.
  • Item
    Zbiór kazań wygłoszonych w czasie uroczystości beatyfikacyjnych bł. Wincentego Kadłubka
    (Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica”, 2023) Kwaśniewski, Andrzej
  • Item