Browse
Recent Submissions
Now showing 1 - 5 of 13
- ItemPrzewodnik po metodach angażujących w proces uczenia się(Wydawnictwo KUL, 2023) Gondek, Paweł; Sobek, JacekStrategia „nauczanie-uczenie się” to strategia o najdłuższej tradycji nauczania w szkolnictwie wyższym. Podstawową metoda kojarzoną z tym tradycyjnym podejściem do nauczania jest wykład, który ma głębokie zakorzenienie w kulturze akademickiej. Rzetelnie przygotowany i przeprowadzony może być skutecznym sposobem przekazania relatywnie dużej partii treści licznej grupie studentów. Co więcej, powierzony wykwalifikowanemu wykładowcy stwarza przestrzeń do interakcji wykładowca–student, jak również pozwala na zwiększenie zaangażowania studentów w jego odbiór i koncentrację na przekazywanych treściach, kiedy wykładowca zaraża swoją pasją dla omawianej tematyki i podkreśla jej teoretyczne i aplikacyjne znaczenie. W wyniku zmian cywilizacyjnych obserwujemy, jak historycznie ukształtowane funkcje i zadania uczelni wyższych ulegają modyfikacjom. Widzimy, jak w kształceniu akademickim akcent przesuwa się w stronę „urynkowienia edukacji”, gdzie podstawowym miernikiem efektu kształcenia stają się kompetencje zawodowe studentów (Ciechanowska, 2004). W tych okolicznościach jednym z podstawowych celów kształcenia akademickiego jest realna pomoc studentom nie tylko w uzyskaniu znaczących osiągnięć edukacyjnych, ale przygotowanie ich do wykonywania wybranego przez siebie zawodu i pracy, dając gotowe rozwiązania i umiejętności praktyczne. Ten kierunek przemian nie zachwyca zwolenników klasycznego podejścia do kształcenia akademickiego, ponieważ powoduje odejście od pogłębionego namysłu naukowego i kreowania rozwiązań o czysto teoretycznym charakterze. Jak zatem zapewnić studentom możliwość optymalnej integracji wiedzy zdobywanej w okresie studiów? Co więcej, jak umożliwić im efektywny transfer tej wiedzy na ich przyszłą aktywność zawodową i rozwiązywanie realnych problemów napotykanych w tejże aktywności? Czy jako nauczyciele akademiccy powinniśmy koncentrować się głównie na nauczaniu studentów, czy może więcej uwagi poświęcać ich angażowaniu się w ten proces? Czy powinniśmy nadal występować przede wszystkim z pozycji „mistrzów” własnej dziedziny przekazujących posiadaną wiedzę studentom, czy może częściej występować jako osoby towarzyszące i ułatwiające studentom podróż po nauce? To nie są nowe pytania. Wymagają jednak nowych odpowiedzi. Zwłaszcza że te dwie powyżej zarysowane perspektywy nie muszą się wykluczać, a mogą z dużą korzyścią się uzupełniać. Proponowany krótki przewodnik po aktywnych metodach kształcenia stanowi przykład częściowej odpowiedzi na pytania postawione w poprzednim akapicie i z taką intencją został przygotowany. Tekst przewodnika powstał w ramach projektu Ministerstwa Edukacji i Nauki „Doskonałość dydaktyczna uczelni” realizowanego przez Centrum Dydaktyki Akademickiej KUL. Przewodnik omawia wybrane metody aktywnego kształcenia i jest punktem wyjścia do szerszego, bardziej kompleksowego opisu tych metod w niedalekiej przyszłości.
- ItemRetoryka w dydaktyce akademickiej. Perspektywa pedagogiczno-filozoficzna(Wydawnictwo Impuls, 2023) Ahapau, Andrei; Chłodna-Błach, Imelda
- ItemJedność i wielość logik modalnych(TN KUL, 2019) Tkaczyk, Marcin
- ItemJeżeli Bóg istnieje...Wolność człowieka a hipoteza teistyczna. Wybór tekstów(TN KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2018) Stefańczyk, Andrzej P.
- ItemZnaki i symbole. Filozofia w kazaniach Mikołaja z Kuzy(TN KUL, 2018) Grondkowska, BarbaraNicholas of Cusa (1401–1464) is one of the most prominent philosophers of the late Middle Ages. His paradoxes have inspired Giordano Bruno, Gottfried Leibniz, Hermann Hesse, and others. Furthermore, Cusanus was engaged in political and social activity. An influential player on the political scene of Europe in the 15th century, he was an author of conciliaristic ideas, supporter of the pope, mediator between the papacy and the kings, and, finally, bishop and cardinal involved in the reform of the Church. At the intersection of these activities, Sermones developed—a collection of 293 sermons in which Cusanus discussed ambitious philosophical issues using the genre of utilitarian literature, addressed to various social groups and based on an exegesis of biblical passages. The point of departure for the philosophical message are the symbols and images described by Cusanus with terms such as signa, exemplum, imago, symbolum, speculum et aenigma, similitudo. Their perception is the first stage of manuductio, i.e. a project at the intersection of the theory of cognition and theory of teaching, where the point of departure are symbols that can be grasped with the senses. By transcending them, looking beyond the image and above it, one can reach an understanding of the incomprehensible without the participation of reason, only with intellectualitas simplex. The meaning of symbols results from a specific concept of the world, according to which visibilia are signs leading to the extrasensory reality. This analogousness of the world is expressed in language as it materializes, so to speak, in the textual layer of Sermones. Images such as a spoon, ball game, map of the world, icon or hunting, are no ordinary examples. They are a trace left in the world of sensual experience by intelligible reality, and reading them makes it possible to explore this reality. Thus, the symbol becomes the language of philosophy. The symbol makes it possible to process data obtained through empirical cognition into conclusions concerning the spiritual world, and to move from a detailed view to a general view. From this arises a specific concept of the world according to which one should carefully watch the reality surrounding man on the one hand and, on the other, one should not content oneself with it because the literal meaning is just a medium for symbolic meanings that constitute the essence of the symbol. Ultimately, the whole world turns out to be a col- lection of symbols that are traces of God manifesting Himself, the media of theophany. Thus, the symbol becomes the only possible relationship between the Creator and God’s creation. Because of the double (linguistic and philosophical) interpretation of the relation between the sign and its meaning, I have decided to use the concept of metaphor as a key to the interpretation of the sermons by Nicholas of Cusa. It allows one to observe the textual dimension of Sermones but it also reveals one of the basic features of Cusanus’ thought, i.e. the discovery of analogies in many philosophical disciplines (metaphysics, epistemology, anthropology). The book starts with the introduction where I present an overview of research on Nicholas of Cusa as well as a description of manuscripts and critical editions of Sermones. The main part of the work consists of three chapters that analyse the sermons from dif- ferent points of view: historical, rhetorical and philosophical. The first chapter describes Cusanus as a preacher by introducing the biographical context, supplemented by the analysis of structure, language, listeners and sources of the sermons. This part is also a presentation of the current state of research, complemented by the results of my own analyses. The consecutive paragraphs present the context of ars praedicandi and a short discussion of the style and images in Sermones. The second chapter is devoted to the problem of manuductio. It begins with a presentation of Cusanus’ concept of the sermon and his understanding of philosophy. The manuductio is also presented as related with a genre of allegory, biblical exegesis, and a philosophical conception of the world. The third chapter analyses the philosophical system of Nicholas of Cusa as shown in Sermones. This part has been based on images typical of Cusanus. I have adopted the metaphor of the mirror as a criterion for the selection of material for analysis. The content has been ordered according to the main topics of Cusanus’ philosophy: the relationship between God and the world, theophanic structure of the world, conjectural cognition, anthropological idea of man as an image of God, and Christological plots. The book is significant for research because Sermones are often at the margin of scholars’ interests. Since the book concerns medieval sermons, its importance exceeds the history of philosophy. Thanks to the historical and cultural context, the results could be a source of inspiration for various researchers of the 15th century. In a broader sense, the book can inspire the search for the hidden meaning of texts and promote the art of interpretation.
- «
- 1 (current)
- 2
- 3
- »