Książki/rozdziały (Jan Paweł II)
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Książki/rozdziały (Jan Paweł II) by Issue Date
Now showing 1 - 13 of 13
Results Per Page
Sort Options
- ItemMacierzyństwo w nauczaniu Jana Pawła II(Redakcja Wydawnictw KUL, 1999) Kornas-Biela, Dorota
- ItemOsoba niepełnosprawna, chora, cierpiąca: nauczanie Jana Pawła II(Towarzystwo Naukowe KUL, 2000) Kornas-Biela, DorotaA significant feature of John Paul H’s pontificate is its direction towards man and family that struggle against the problem of suffering, disease and disability. He constantly speaks about them and to them, reminding the world about their dignity, value and rights. He stresses the inborn value of a disabled person, i.e. the fact that lack of health or a handicap, independently of its kind or degree, is not able to infringe his essential personal structure, the human spirit that enlivens him. Even a most disabled person is not different from others as far as the personal plane is concerned. This is why he is entitled to enjoy the inborn and inviolable human rights, and because of his limitations he has special rights and the community has special obligations to him. In the supernatural aspect a disabled man is God's sign, His “image”, he has the stamp of His creative power in himself. It was God who called him into being. Hence each moment of a person who is even most deeply handicapped is worth living as every spark of life is supported and ennobled by God Himself. Each “particle of life” is designed to be resurrected. In the history of salvation a disabled person takes the first place, because he is closest to the Cross. United to Christ through suffering he becomes a co-redeemer of the world. His suffering was redeemed and he himself is a tool for redeeming the world. His role in redeeming the world is priceless (“the weight of gold”). Like every person, he was called into being “by the name”; he has his own and unique vocation in his life, including vocation to give and get love, to sainthood and to joy. He is also called to find the meaning of suffering, accepting it and treating it as a gift of love to others and to the Church (e.g. as a mission gesture). The parents of a disabled child face especially important tasks as in the light of faith they have to discover the meaning of the mystery of their suffering and to gain the conviction that God wants their child for Himself and that the child is also for them His gift. In the context of the epoch appraising life through the amount of pleasure, of things one owns, through abilities and prestige, the epoch that resorts to abortion and euthanasia in order to get rid of suffering, a disabled man is a special challenge. He gives testimony to accidental character of the human being, to the weakness of the human condition that is susceptible to disease, suffering and death. His presence reminds one of how fragile and elusive life is; of the fact that it is a value that has to be used competently, that has to be cared for and respected. It teaches others that suffering may be accepted without a loss of dignity and it directs one to higher values and to supernaturality. On the other hand, in people surrounding him he releases solidary and charitable love contributing to his sanctification, as by serving the suffering man they serve Jesus Himself. The Holy Father has based his whole pontificate on the valuable aid from the ones that are weak in the human sense but through their suffering they become like Christ and they are strong by virtue of His strength. This is why he keeps asking them for prayers and for sacrificing their sufferings and in various ways he expresses his gratitude to them for those spiritual gifts.
- ItemBł. Jana Pawła II koncepcja wychowania małżonków(Wydawnictwo KUL, 2013) Jeziorański, Marek
- ItemPodstawowe zasady ekologii ludzkiej. Refleksje teologa moralisty w oparciu o nauczanie Jana Pawła II i Benedykta XVI(Wydawnictwo Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej, 2013-11-15) Smykowski, KrzysztofArtykuł dotyczy potrzeby kształtowania ekologii ludzkiej w czasie kryzysu ekologicznego, który dotyka naszą planetę. O tej potrzebie wielokrotnie w swoim nauczaniu mówili Jan Paweł II i Benedykt XVI, wskazując ją jako zasadę dla wszelkich działań mających na celu ochronę biosfery. U podstaw ekologii ludzkiej stoi koncepcja człowieka, a przyczyną obecnego kryzysu ekologicznego jest błąd antropologiczny. Wobec rozpowszechnionych tendencji o charakterze inkluzjonistycznym i eskluzjonistycznym potrzebna jest antropologia integralna uznająca pełnię prawdy o człowieku jako osobie i relacjach, które tworzy z otoczeniem i samym sobą. W jej świetle człowiek jawi się jako najwspanialsze stworzenie, a świat dzięki niemu uzyskuje swoją wartość. Imponujący postęp technologiczny w wielu dziedzinach życia niesie jednak zagrożenie dla człowieka oraz równowagi w jego środowisku życia. Szczególnym zagrożeniem dla ekologii ludzkiej jest brak poszanowania dla życia ludzkiego i rodziny, która jest podstawową komórką życia społecznego i ekologii ludzkiej. Jedynie uznanie niezbywalnych praw osoby ludzkiej i promocja rodziny oraz zachowanie pokoju pomiędzy narodami może umożliwić właściwą troskę o środowisko naturalne. Jan Paweł II i Benedykt XVI wskazują, że troska o środowisko naturalne jest obowiązkiem każdego i podają szereg konkretnych przykładów jej realizacji. Niezbędne jest takie korzystanie z bogactw tego świata, które uwzględnia naturę wszystkich bytów oraz ich harmonię. Należy pamiętać o ograniczonej ilość bogactw naturalnych, z których winny móc także korzystać przyszłe pokolenia. Ważne jest także, takie planowanie rozwoju przemysłu, które oddali niebezpieczeństwa grożące życiu i zdrowiu człowieka.
- ItemThe Social Character of Christian Education in John Paul II’s Teaching(VERBUM – vydavateľstvo Katolíckej univerzity v Ružomberku, 2015) Łuczyński, AndrzejJohn Paul II combined the principles of Christian education with social issues. In his teaching Christian education (integral development of the human person) was associated closely with the formation of social and pro-social attitudes. In this perspective, conscious striving for holiness permeates the mature personality shaping young man - proper use of the gift of personal freedom, the attitude of love for other people and social activity. The concept of Christian education of John Paul II has dynamic character because it links the spiritual development (self-development) and social development (commitment to the common good).
- ItemW służbie nauki, wychowania i wartości. Szkice biograficzne o lubelskim środowisku naukowym(Episteme, 2015) Skrzyniarz, Ryszard; Łobacz, Małgorzata; Borowska, BarbaraLublin jest miastem, w którym tradycje akademickie są bardzo bogate i różnorodne. Jako ważny ośrodek na akademickiej mapie Polski od zawsze skupiał autorytety, które wpływały na światopogląd i kształtowały postawy kolejnych pokoleń. W niniejszej publikacji zebrano biografie osób z lubelskich uczelni, które wpłynęły na rozwój akademickiego Lublina. Jednak w przeważającej części pracy prezentowane jest środowisko KUL. Autorzy tekstów zebranych w tym tonie przedstawiają ludzi – naukowców i studentów – związanych z lubelskim środowiskiem akademickim. Ukazują ich zawiłe losy, zanim trafili do Lublina, zaangażowanie w pracę na tutejszych uniwersytetach, w rozwój wielu dziedzin nauki i w dydaktykę, a także ich dzieje po wyjeździe z miasta, podkreślając, jak zdobyta na tutejszych uniwersytetach wiedza i doświadczenie wpłynęły na ich życie osobiste i działalność zawodową.
- ItemKanonizacja Jana Pawła II w radiu regionalnym na przykładzie Polskiego Radia Lublin(Stowarzyszenie Absolwentów Dzieło, 2016) Wójciszyn-Wasil, AnetaArtykuł zawiera analizę audycji Polskiego Radia Lublin przygotowanych z okazji kanonizacji Jana Pawła II. Szczególnie uwypuklony jest kontekst regionalny omawianego wydarzenia. Autorka wskazuje na społeczne funkcje radia lokalnego, omawia audialne sposoby modelowania treści przekazu. Podejmuje również próbę opisania radiowych formuł narracyjnych, adekwatnych do przekazu wartości, co wydaje się szczególnym wyzwaniem dla współczesnych mediów.
- ItemNauczanie Jana Pawła II w procesie wychowawczo-dydaktycznym szkoły. Tom II. Nauczanie Jana Pawła II w procesie lekcyjnym(Scriptum, 2020) Badora, Anna; Buk-Cegiełka, MartaGłównym celem II tomu Nauczanie Jana Pawła II w procesie lekcyjnym jest próba odpowiedzi na pytanie: Jakie są sposoby zastosowania nauczania Jana Pawła II w procesie lekcyjnym na różnych etapach edukacyjnych? Poszukując odpowiedzi na pytanie zastosowano metodę analizy literatury oraz projektowania dydaktycznego. Analizie poddano literaturę z zakresu dydaktyki szkolnej ze szczególnym uwzględnieniem poszczególnych elementów procesu lekcyjnego. Podjęto także próbę ukazania możliwości ubogacenia procesu lekcyjnego nauczaniem Jana Pawła II. Wskazano na wybrane elementy strukturalne strategii dydaktycznej Jana Pawła II oraz podkreślono znaczenie strukturalno-metodycznych elementów procesu integralnego wychowania osoby, do których zalicza się aktywność podmiotowo-osobową, autorytet, spotkanie, dialog oraz cierpienie. Dzięki przeprowadzonym analizom możliwe było wskazanie sposobów zastosowania oraz ukazanie szczegółowej egzemplifikacji nauczania Papieża w tym procesie.
- ItemThe Lublin Philosophical School: History - Conceptions - Disputes(Wydawnictwo KUL, 2020) Lekka-Kowalik, Agnieszka; Gondek, PawełThe monograph presents the Lublin Philosophical School, known also as the Lublin School of Classical Philosophy, which originated at the Catholic University of Lublin as an educational program and a style of practicing philosophy. The title of the introduction grasps the main message of the school: fidelity to the truth - fidelity to reality. The authors - K. Stępień, W. Dłubacz, P. Gondek, A. Maryniarczyk, A. Gudaniec, T. Duma, B. Czernecka-Rej, A. Lekka-Kowalik, S. Majdański - discuss the processes of building foundations of the school and the determinants of "classicality" that shape its specificity. The subtitle of the monograph determines the arrangement of the texts. Historical articles show the socio-intellectual and organizational context of the school's creation and its place in the philosophical tradition. Systematic articles analyze the key conceptions of realistic metaphysical philosophy, including understanding the human as a person. Meta-subject articles concern the philosophical inspirations of the school, the specificity of the language and methods of metaphysics, non-classical logics developed by the school's members, and disputes carried on within the school. S. Majdański's text is a testimony and reflection on the conditions of the school's functioning and a sketch of the personalities of its main masters. The monograph also contains two articles by the schoo's founding fathers: Fr. Professor Mieczysław A. Krąpiec, OP and Rev. Professor Stanisław Kamiński. The collected articles show the topicality of this way of philosophizing which is programmatically open to new experiences. The book ends with a subject and personal index, an extensive bibliography, and a set of photographs.
- ItemNauczanie Jana Pawła II w procesie wychowawczo-dydaktycznym szkoły(Wydawnictwo «scriptum» Tomasz Sekunda, 2020) Chałas, Krystyna; Maj, Adam
- ItemWychowanie do odpowiedzialności. Studium teorii i praktyki pedagogiki integralnej(Wydawnictwo KUL, 2021-06) Rynio, AlinaDo podjęcia zagadnienia wychowania do odpowiedzialności w świetle teorii i praktyki edukacyjnej skłoniło mnie między innymi propagowanie, obecnie bardziej niż kiedykolwiek, ideału człowieka odpowiedzialnego przy równoczesnym braku realnej odpowiedzialności konkretnych osób i coraz gorszej kondycji globalnego społeczeństwa, szkoły, rodziny czy państwa. Analizy, które zostały podjęte w dysertacji mają na celu włączenie wąskiego aspektu problematyki wychowania do odpowiedzialności w szerszy nurt badań z zakresu integralnie rozumianej teorii wychowania, pedagogiki ogólnej, chrześcijańskiej i społecznej oraz personalistycznej filozofii i etyki pedagogicznej. Wynika to z racji postawienia zagadnienia wychowania do odpowiedzialności w centrum problemów rozprawy na tle negatywnych skutków współczesnych przemian społecznych i kulturowych. Nie ulega wątpliwości, że przypomnienie dziedzictwa teoretycznych przesłanek jak i praktycznych rozwiązań dotyczących odpowiedzialności i ukazanie jej miejsca w wychowaniu współczesnego człowieka jest sprawą ważną i potrzebną. Wskazywanie na odpowiedzialność jako jeden z podstawowych wymiarów, który opisuje człowieka i decyduje o jego szczególnej pozycji w zastanym świecie, a zarazem ukazuje ją jako wartość wychowawczą i więź łączącą wychowanka z wychowawcą kazało autorce dysertacji, bez uciekania od współczesności, powrócić do tradycji edukacji chrześcijańskiej i wychowania klasycznego. Przestrzenią wychowania do odpowiedzialności uczyniono teorię i praktykę pedagogiki integralnej opartej na całościowym i realistycznym rozumieniu wychowanka, czyli uwzględnieniu jego możliwości, jak też i jego wewnętrznych ograniczeń i zewnętrznych zagrożeń. Założono, że każdemu wychowaniu przyświeca określona koncepcja człowieka, na której konsekwentnie budowana jest taka a nie inna teoria wychowania. W praktyce pedagogicznej daję ona podstawy do organizacji procesu wychowania w sposób odpowiadający możliwościom i potrzebom rozwojowym dzieci i młodzieży. W tym pomocna i użyteczna jest stosowna wiedza filozoficzna, psychologiczna, pedagogiczna, biomedyczna, historyczna, kulturowa i teologiczna. Założono też, że urzeczywistnianie ludzkiej odpowiedzialności związanej z fazą rozwojową jednostki, jej wolnością, godnością i moralnością dokonuje się dzięki swoistej współpracy rozumu, którego zadaniem jest rozpoznanie konkretnych bytów-dóbr oraz woli, która wobec przedstawionych jej dóbr dokonuje wobec jednego z nich aktu chcenia-wyboru. Przyjęto też, że ze względu na specyfikę aktów wolności, odpowiedzialność stanowi pewną potencjalność, która podlega rozwojowi na drodze formacji ludzkiej, chrześcijańskiej, doktrynalno-teologicznej i dydaktyczno-metodycznej. Rozwój ów polega na doskonaleniu czynności poznawczych oraz na ćwiczeniu woli za pomocą eliminowania wad i pomnażania cnót, które ułatwiają jej dokonywanie właściwych wyborów. Ze względu na przedstawione zależności, odpowiedzialność samą w sobie, podobnie jak wolność określa się jako dar, ale i zadanie. Do realizacji wolnych, a zarazem odpowiedzialnych decyzji i czynów, konieczny jest wewnętrzny rozwój człowieka w którym należy uwzględnić rozwijanie dojrzałej wrażliwości moralnej i kształtowanie prawego sumienia. Z drugiej strony, tylko na mocy wolnych decyzji, rozwój ten może dokonywać się w sposób autentyczny, to znaczy opierać się na prawdzie o dobru i jego realizacji. Jednak z powodu ludzkiej słabości i obecności w człowieku elementu przemijania, a zwłaszcza w pierwszym okresie życia – pewnej bezradności, dla zaistnienia tego rozwoju konieczna jest mu pomoc w postaci wychowania. Rozumienie wychowania do odpowiedzialności, ze względu na ścisły związek z rozumieniem samego człowieka, zmienia się w czasie wraz z pojawianiem się różnych nurtów myślowych i ideologii. W teorii podkreśla się różne aspekty wychowania, czasem uwypukla jego znaczenia, a czasem zupełnie zniekształca lub dewaluuje. Wśród licznych sposobów jego pojmowania interesującą propozycją o charakterze uniwersalnym okazała się propozycja wychowania do odpowiedzialności na gruncie inspirowanej chrześcijaństwem pedagogiki integralnej. Jej uniwersalny charakter wynika z faktu, że została ona zbudowana na tradycji realizmu filozoficznego, i że unika dzięki temu redukcjonizmu w pojmowaniu człowieka, a jednocześnie nie narzuca gotowych schematów rozwiązań. Pedagogika integralna opiera się na rozpoznaniu w człowieku osobowej godności, wolności i potencjalnego charakteru jego natury. Z tego względu jednym z jej podstawowych postulatów jest urzeczywistnianie w wychowanku odpowiedzialnej wolności. Chodzi bowiem o to, aby wychowanek poznając i rozumiejąc coraz bardziej samego siebie, coraz dojrzalej kochał siebie i innych i aby osiągnął życiową mądrość. Integralność wychowanie, w które wpisuje się interesująca nas odpowiedzialność obejmuje wychowanie fizyczne, zdrowotne, intelektualne, społeczne, patriotyczne, rodzinne, wychowanie w kulturze regionu, wychowanie estetyczne, moralne, aksjologiczne nie wyłączając wychowania religijnego czy wychowania do pracy. Aby je zrealizować potrzebna jest jak najlepsza znajomość tego co jest specyficzne i charakterystyczne dla natury ludzkiej i poszczególnych etapów rozwojowych jak również, co robić, gdy rozwój nie przebiega w sposób harmonijny, co w sposób ewidentny wyznacza specyficzne zadania odpowiedzialności rodzicielskiej i społecznej. Wychowanie do odpowiedzialności, rozumiane w duchu pedagogiki realistycznej, to celowe nawiązywanie relacji z prawdą i dobrem mające integralny charakter, a w konsekwencji obejmujące całego człowieka. Dlatego też uznano, że w integralnym wychowaniu dziecka, zmierzając do pełnego rozwoju jego osobowości nie można zrezygnować z formacji intelektualnej, moralno-społecznej aksjologicznej, wychowania charakteru czy wychowania sprawności moralnych. W integralnej pedagogice i edukacji chrześcijańskiej nie można się odciąć od filozoficznej refleksji, szczególnie dotyczącej człowieka, jego rozwoju i postępowania. Jest ona implicite zawarta w koncepcji wychowania i jego praktyce. Integralna pedagogika realizowana, czy to w przedszkolu, czy szkole, bazując na tworzeniu odpowiedniego klimatu wychowawczego, wskazuje na zasady wychowania, i w tym względzie ma związek z refleksją filozoficzną, ponieważ filozofia jest nauką o zasadach (arche). Pozwala to na zarysowanie pełnego obrazu integralnego kształtowania możności (potencjalności) dziecka, by poprzez wychowanie a potem samowychowanie stało się ono tym, kim może być i kim być powinno. W dysertacji uznano, że fakt ten zasługuje na szczególną uwagę ze względu na dewaluację świata wartości w ponowoczesności, która zredukowała odpowiedzialność do jej wymiaru negatywnego, znacznie zawężając tym samym horyzont jej rozwoju. Dostrzegając negatywne skutki tego zjawiska, którem bardzo szybko ujawniają się w życiu społecznym przyjęto, że wychowanie do odpowiedzialności widziane w świetle inspirowanej chrześcijaństwem teorii i praktyki pedagogiki integralnej, może stanowić adekwatną odpowiedź na zaistniałą sytuację. Znaczny problem stanowi tu jednak brak szerszej znajomości głównych założeń pedagogiki integralnej i tradycji pedagogicznej z nią związanej. Wydaje się, że niniejsza dysertacja przynajmniej w części ów brak wypełnia i inspiruje do dalszych badań i poszukiwań. Na mocy poczynionych analiz przyjęto, że każdy człowiek bez względu na kolor skóry, pochodzenie społeczne, czy wyznawaną religię jest zaproszony do podjęcia odpowiedzialności za kształt własnego człowieczeństwa. Celem omawianej dysertacji było ukazanie zasadniczych aspektów wychowania do odpowiedzialności w teorii i praktyce pedagogiki integralnej. Dysertacja w Cz. I odsłoniła odpowiedzialność jako wartość zagrożoną i problem edukacyjny. Ukazała rozumienie istoty, zakresu i granic odpowiedzialności. Przybliżyła wybrane konteksty braku troski o wychowanie do odpowiedzialności i pozwoliła idąc w kierunku systematyzacji pojęć spojrzeć na podstawy wychowania do odpowiedzialności, tkwiące w wychowalności człowieka i przyczynach podejmowania działalności pedagogicznej, godności, wolności i powinności widzianych w kategorii podstaw tegoż wychowania, jak również jego związku z wychowaniem moralnym i samowychowaniem. W Cz. II poświęconej formowaniu się wychowania do odpowiedzialności w różnych kontekstach refleksji nad człowiekiem w rozdziale 1 tym kontekstem były wybrane koncepcje wychowania chrześcijańskiego widziane przez pryzmat etyczno-filozoficznej refleksji o. Jacka Woronieckiego, wychowania do odpowiedzialności społecznej Stefana Kunowskiego, specyfiki wychowania do odpowiedzialności w myśli Karola Wojtyły- Jana Pawła II, Benedykta XVI jak również kardynała Jorge Mario Bergoglio – papieża Franciszka. W rozdziale 2 tej części dysertacji, wychowanie do odpowiedzialności ukazane zostało w wybranych systemach i programach integralnego wychowania. Spośród licznych systemów przeanalizowano wychowanie do odpowiedzialności w systemie jezuickim i systemie prewencyjnym św. Jana Bosko. Mając na uwadze programy opracowano wychowanie do odpowiedzialności w pedagogii założyciela światowego skautingu Roberta Baden-Powella, wychowanie do odpowiedzialnej wolności według założyciela międzynarodowego Ruchu (CL) Komunia i Wyzwolenie, - ks. Luigiego Giussaniego. W ostatnim paragrafie tegoż rozdziału odpowiedzialność ukazana została w programie powołanej do istnienia 35 lat temu w Lublinie Akademii Młodzieżowej Fundacji Szczęśliwe Dzieciństwo. W Cz. III poświęconej podmiotom i środowiskom wychowującym do odpowiedzialności, mając na względzie skuteczność oddziaływań wychowawczych, wskazano na instytucjonalne i pozainstytucjonalne środowiska wychowania doceniając rolę nie tylko samych wychowywanych ale również rodziny, państwa, szkoły, Kościoła, nieformalnych grup odniesienia, wolontariatu, czy środków społecznego przekazu. W rozdziale 2 tej części mając na uwadze wychowanie do odpowiedzialności jako wyzwanie dla wychowujących i wychowywanych w przyjętym kluczu porządkującym znalazły się takie kwestie jak: respektowanie odpowiedzialności jako egzystencjalnej kategorii ludzkiego życia, znajomość potrzeb etycznych i czynników warunkujących występowanie i rozwój poczucia odpowiedzialności, promowanie i hierarchizowanie ludzkich pragnień i aspiracji jak również permanentna formacja i współpraca wszystkich wychowujących. Jakkolwiek dokonane analizy i refleksje nie wyczerpują podjętego tematu, który okazał się wielorako złożony, a przez to niemożliwy do całościowego opracowania i należytej eksploatacji, to jednak upoważniły do sformułowania licznych uwag i wniosków o charakterze zarówno teoretycznym jak i praktycznym.
- ItemLa coscienza morale nel personalismo di Karol Wojtyła(2022) Koperek, JerzyIl libro "La coscienza morale nel personalismo di Karol Wojtyła", scritto in italiano, si basa su fonti filosofiche dell'epoca dell'insegnamento di Karol Wojtyła come filosofo, prima di essere eletto Papa Giovanni Paolo II, soprattutto sulla base del suo fondamentale lavoro nel campo di antropologia filosofica, "Persona e atto". K. Wojtyła analizza le questioni etiche nel contesto della concezione personalistica della persona umana. La pubblicazione presentata, analizzando il concetto di coscienza morale nei termini della sua normatività, mostra il contributo di K. Wojtyła allo studio dell'antropologia filosofica contemporanea. La struttura del libro è articolata in quattro capitoli. Il primo capitolo presenta la concezione personalistica della persona umana nell'aspetto positivo della spiritualità e della moralità secondo K. Wojtyła, e poi nei capitoli successivi giustifica che la verità oggettiva sull'uomo è la norma della coscienza morale.
- ItemZrównoważony rozwój człowieka w nauczaniu Papieża Jana Pawła II(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2023) Lewandowski, PawełIdea zrównoważonego rozwoju , uznawana współcześnie za bardzo aktualną naukowo i światopoglądowo , charakteryzuje się szeroką gamą interpretacji jej celów, zasad i stojących przed nią wyzwań. Chrześcijańska inspiracja rzeczonej zasady odwołuje się do biblijnego opisu stworzenia świata (Rdz 1,1-31), z jednej strony określającego relację człowieka do otaczającej przyrody w charakterze panowania, z drugiej zaś zobowiązującego go do ofiarnej troski o to, co zostało mu powierzone. Pomijając historię kształtowania się koncepcji zrównoważonego rozwoju w perspektywie chrześcijańskiej, należy uznać ogromny wkład kolejnych papieży, w tym Jana Pawła II (1978-2005), dla poprawnego interpretowania analizowanej idei. Z racji przyjętej koncepcji raportu pokonferencyjnego i związanego z tym ograniczenia dotyczącego objętości publikacji, należy zwrócić uwagę na najważniejsze kwestie związane z nauczaniem Papieża zawężonego do wybranych encyklik w przedmiocie zrównoważonego rozwoju człowieka.