Wydawnictwo KUL / The Publishing House of the Catholic University of Lublin
Permanent URI for this community
Wydawnictwo KUL powstało w marcu 2002 roku w miejsce Redakcji Wydawnictw KUL, która z Uczelnią związana była od 1957 roku. Kontynuując działalność wydawniczą RW KUL, publikuje dzieła naukowe: monografie, rozprawy doktorskie i habilitacyjne z zakresu teologii, filozofii, humanistyki, nauk społecznych i prawa, a także nauk matematyczno-przyrodniczych.
News
Kontakt
Wydawnictwo KULul. Konstantynów 1H
20-708 Lublin
tel. 81 454 56 78
fax 81 454 56 93 Strona www: Wydawnictwo KUL
Browse
Browsing Wydawnictwo KUL / The Publishing House of the Catholic University of Lublin by Author "Borowska, Barbara"
Now showing 1 - 9 of 9
Results Per Page
Sort Options
- ItemCorrection de la prononciation de la voyelle [œ] en français selon la méthode verbo-tonale - proposition d’activités pour les apprenants et les enseignants polonais dans l'éducation précoce(Wydawnictwo KUL, 2019) Billerey, Bozena; Borowska, BarbaraL’apprentissage d’une langue étrangère comprend plusieurs aspects. Afin de comprendre les natifs, il est nécessaire de bien percevoir les sonorités de la langue étudiée pour pouvoir ensuite les reproduire. Cette perception subit, entre autres, l’influence du crible phonologique de la langue maternelle. La mauvaise prononciation des langues étrangères résulte d’une mauvaise interprétation perceptive. Afin de corriger la prononciation, nous pouvons utiliser la méthode verbo-tonale en classe de français langue étrangère. Nous proposons ici un exemple d’activité de correction de la prononciation de la voyelle [œ] selon cette méthode à destination des apprenants polonais et des enseignants polonais dans l'éducation précoce.
- ItemDrama w procesie dydaktyczno-wychowawczym w refleksji własnej(Wydawnictwo KUL, 2015) Borowska, BarbaraRozdział pt.: "Drama w procesie dydaktyczno-wychowawczym w refleksji własnej", przedstawia główne założenia Nowego Wychowania, ogólny zarys teorii dramy oraz jej walory edukacyjno-wychowawcze. Autorka dzieli się wiedzą i umiejętnościami zdobytymi podczas różnych kursów i warsztatów dotyczących dramy, jako metody nauczania w edukacji humanistycznej oraz wieloletnim doświadczeniem dydaktyczno-wychowawczym w pracy z młodzieżą i nauczycielami.
- ItemGlottodydaktyka ojczystojęzyczna w systemie edukacyjnym Bronisława Rocławskiego(Wydawnictwo KUL, 2016) Borowska, BarbaraUstawiczne uczenie się jest istotnym wymogiem współczesnego życia, a wszelkie trudności w tym zakresie, chociażby w czytaniu, rozumieniu tekstu, czy pisaniu stanowią główną przeszkodę w osiągnięciu najwyższych ocen w nauce i w dążeniu do szybkich zmian nie tylko technologicznych. Pracując z dzieckiem metodą „glottodydaktyki” ojczystojęzycznej, stworzonej i ciągle doskonalonej przez prof. Bronisława Rocławskiego, już od najmłodszych lat można zapewnić uczniom osiągnięcie sukcesu zarówno w szkole, jak i w karierze pozaszkolnej. Artykuł ten prezentuje najważniejsze założenia „glottodydaktyki” ojczystojęzycznej w systemie edukacyjnym B. Rocławskiego jako innowacyjnej metody nauki czytania i pisania dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Autorka dzieli się wiedzą i umiejętnościami zdobytymi w trakcie letniej szkoły prowadzonej przez Profesora, a posiadając licencję i kwalifikacje do prowadzenia zajęć tą metodą, skutecznie realizuje ją wśród studentów pedagogiki wczesnoszkolnej i przedszkolnej w Instytucie Pedagogiki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
- ItemKształtowanie umiejętności czytania w edukacji przedszkolnej. Studium porównawcze metod analityczno-syntetycznej i glottodydaktyki(Wydanictwo KUL, 2021) Borowska, BarbaraPrezentowana monografia dotyczy kształtowania umiejętności czytania w edukacji przedszkolnej. Powstała na podstawie badań empirycznych prowadzonych w latach 2016–2018 w wybranych przedszkolach na obszarze dwóch województw – lubelskiego i mazowieckiego. Przedmiotem przeprowadzonych badań było porównanie efektów kształtowania umiejętności czytania dzieci w edukacji przedszkolnej według metody analityczno-syntetycznej Ewy i Feliksa Przyłubskich i metody glottodydaktyki Bronisława Rocławskiego. W edukacji przedszkolnej nauczyciele realizują rożne koncepcje kształtowania umiejętności czytania, wśród nich dużą popularnością cieszy się nadal metoda analityczno-syntetyczna o charakterze funkcjonalnym E. i F. Przyłubskich i metoda glottodydaktyki B. Rocławskiego. Porównując te dwie koncepcje, nie zakładałam prezentacji ich efektów w opozycji względem siebie, lecz zbadałam, które wyznaczniki przynoszą lepsze rezultaty kształtowania umiejętności czytania w edukacji przedszkolnej, przy zastosowaniu dwóch rożnych metod. Chcąc zapewnić obiektywność uzyskanych wyników, zdecydowałam się na przeprowadzenie badań porównawczych, aby zgromadzone w ten sposób dane naukowe pozwoliły obiektywnie wykazać efektywność edukacyjną nabywania umiejętności czytania przez dzieci nauczane tymi dwoma metodami. Celem przeprowadzonych badań była eksploracja i opis porównania efektów umiejętności czytania dzieci przedszkolnych kształconych metodą analityczno-syntetyczną według E. i F. Przyłubskich i metodą glottodydaktyki w koncepcji B. Rocławskiego. Świadoma wyznaczników nauki czytania postanowiłam porównać efekty edukacyjne obu metod w najstarszych grupach przedszkolnych. W analizowanych wynikach skoncentrowałam się na najbardziej istotnych problemach badawczych dotyczących umiejętności czytania dzieci w edukacji przedszkolnej. Założyłam, że wnioski z tych badań będą przydatne w dążeniu do podniesienia skuteczności nauki czytania realizowanej w polskich przedszkolach bez względu na stosowaną metodę. W procesie prowadzonych badań porównawczych wyróżniłam dwie warstwy. W pierwszej, kiedy analizowałam efekty edukacyjne, stosowałam metody jakościowe i ilościowe. Natomiast w drugiej warstwie dokonałam analizy porównawczej metody analityczno-syntetycznej według E. i F. Przyłubskich i metody glottodydaktyki w koncepcji B. Rocławskiego. Dobrą stroną tak skomponowanych warstw badawczych jest możliwość ustalenia, które wyznaczniki badanych zmiennych zależnych przynoszą lepsze efekty pedagogiczne i która metoda jest skuteczniejsza w edukacji przedszkolnej. Prezentowana monografia składa się z ośmiu rozdziałów napisanych w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Taki opis umożliwia oddzielenie własnych przemyśleń i wniosków od przedstawionych ustaleń pedagogów, psychologów i językoznawców zajmujących się kształtowaniem umiejętności czytania, nie tylko na poziomie wychowania przedszkolnego. Publikację rozpoczęłam rozdziałem zawierającym analizę dokumentów regulujących kształtowanie umiejętności czytania w przedszkolu w latach 1970– 2020, ponieważ edukację w Polsce wytyczają unormowania prawne Ministerstwa Edukacji Narodowej. Zagadnienia dotyczące nauki czytania w zakresie treści programowych edukacji przedszkolnej w Polsce po raz pierwszy pojawiły się w rozporządzeniach w latach 70. XX wieku. Znaczący przełom zapoczątkowała transformacja ustrojowa przeprowadzona w latach 90. ubiegłego stulecia. Wprowadzono wówczas minimum programowe wychowania przedszkolnego, a nowelizacja ustawy o systemie oświaty z 1995 roku spowodowała, że w miejsce „minimum programowego” wprowadzono „podstawy programowe”. Natomiast kształtowanie umiejętności czytania postanowiono przenieść do edukacji przedszkolnej. Kolejnym przełomowym okresem była modernizacja ustroju szkolnictwa zapoczątkowana w 1999 roku. Wprowadzone modyfikacje przepisów były zachętą do tworzenia autorskich programów zawierających treści dotyczące nauki czytania w przedszkolu. Dynamiczne zmiany aktów prawnych i programów nauczania powodowały, że nauczyciele nie nadążali za śledzeniem przeobrażeń, nie dostrzegali różnic i nie rozumieli ich zasadności. Dlatego w 2007 roku po ponownej modyfikacji podstawy programowej zaczął się czas ostrej dyskusji o roli przygotowania dzieci przedszkolnych do nauki szkolnej. W efekcie tej polemiki w 2008 roku wprowadzono kolejne zmiany. Oprócz stopniowego obejmowania dzieci sześcioletnich obowiązkiem szkolnym znowelizowano podstawę programową wychowania przedszkolnego, w której umiejętność czytania i pisania przeniesiono do edukacji wczesnoszkolnej, a w edukacji przedszkolnej pozostawiono przygotowanie do nauki czytania i pisania. Obniżenie wieku rozpoczęcia nauki w szkole przez dzieci sześcioletnie nie zyskało powszechnego poparcia społecznego. Wobec licznych protestów w 2016 roku sześciolatki ponownie zostały objęte obowiązkiem odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego, a czynności nauki czytania powróciły do edukacji przedszkolnej. W konsekwencji permanentnych zmian zachodzących w polskiej oświacie i po zatoczeniu koła dotyczącego nauki czytania w edukacji przedszkolnej postanowiłam zbadać: Jakie efekty w zakresie umiejętności czytania osiągają dzieci sześcioletnie? Trzy kolejne rozdziały (drugi, trzeci i czwarty) monografii zawierają ustalenia określające ramy merytoryczne i metodologiczne prowadzonych badań – paradygmaty wyznaczające podstawy kształtowania umiejętności czytania dzieci. W rozdziale drugim przedstawiłam istotne poglądy dotyczące zależności nabywania umiejętności czytania od dojrzałości umysłowej dziecka. Powołałam się na ustalenia Stefana Szumana, ktory wyróżnił problemy gotowości i wrażliwości dzieci, oraz Barbary Wilgockiej-Okoń uznającej gotowość szkolną za proces i efekt współdziałania aktywności dziecka i dorosłych. Spośród wielu oczekiwań, którym powinno sprostać dziecko rozpoczynające naukę w szkole, omówiłam rozwój gotowości do nauki czytania, powołując się na poglądy: Anny Brzezińskiej, Grażyny Krasowicz-Kupis, Janiny Malendowicz, Eve Malmquista i Danuty Waloszek. W rozdziale tym przedstawiłam także trzy zweryfikowane badawczo koncepcje diagnostyczne (Wczesne zapisy dzieci do szkoły, Diagnoza dojrzałości szkolnej według Barbary Wilgockiej-Okoń, Skala Gotowości Szkolnej) oraz Metodę Dobrego Startu Marty Bogdanowicz, która służy do kształtowania gotowości dzieci do nauki szkolnej. Z metody tej korzystali niektórzy badani przeze mnie nauczyciele, jako uzupełnienie innych form wspomagających kształtowanie dojrzałości do nauki czytania dzieci. W rozdziale trzecim uznałam za zasadne podać ważniejsze ustalenia odnoszące się do umiejętności czytania. Złożoność tego procesu można odnaleźć w wielu definicjach, które w zwięzły sposób próbują przedstawić jego istotę. Większość ustaleń zawartych w tym rozdziale obejmuje nabywanie sprawności nauki czytania przez dzieci, ponieważ monografia dotyczy kształtowania umiejętności i efektywności czytania w przedszkolu. Analizując pojęcia, koncepcje i wyznaczniki umiejętności czytania, odwołałam się do poglądów pedagogów, psychologów i językoznawców, Do prezentacji stanu wiedzy dołączyłam własne komentarze i ustalenia dotyczące edukacji przedszkolnej, gdyż od 10 lat zajmuję się edukacją elementarną szczególnie w zakresie nabywania umiejętności czytania. W rozdziale czwartym przedstawiłam – zgodnie z porządkiem historycznym – założenia metod syntetycznych i analitycznych oraz metod mieszanych (analityczno-syntetycznych i syntetyczno-analitycznych). Zwróciłam uwagę na powody, które skłoniły pedagogów do opracowania koncepcji założeń metod analityczno-syntetycznych o charakterze funkcjonalnym. Ponieważ rdzeniem mojej monografii jest analiza porównawcza efektów edukacyjnych nauki czytania prowadzonej według metody analityczno-syntetycznej E. i F. Przyłubskich i metody glottodydaktyki B. Rocławskiego, znaczną część rozważań poświęciłam na omówienie tych koncepcji. W końcowej części rozdziału przedstawiłam dwie kolejne metody, tj.: Odimienną metodę nauki czytania Ireny Majchrzak oraz Symultaniczno-Sekwencyjną Naukę Czytania Jagody Cieszyńskiej-Rożek, które często są stosowane przez nauczycieli w kształtowaniu umiejętności czytania wśrod dzieci. Dodam, że z tych koncepcji korzystali także nauczyciele w przedszkolach, ktore objęłam badaniami. W zarysie programu badań zawartym w rozdziale piątym przedstawiłam motywy podjęcia badań porównawczych umiejętności czytania dzieci przedszkolnych zgodnie z metodą analityczno-syntetyczną E. i F. Przyłubskich i metodą glottodydaktyki B. Rocławskiego oraz omówiłam ramy teoretyczne i wynikające z nich założenia, które przyjęłam w programie badań. Następnie określiłam przedmiot i cel badań. W odniesieniu do przyjętego celu sformułowałam problemy badawcze, hipotezy, zmienne i ich wskaźniki. W przeprowadzonych badaniach jako zmienne zależne przyjęłam: pamięć fonetyczną, syntetyzowanie wyrazów z fonemów, znajomość liter, tempo i techniki czytania oraz rozumienie czytanego tekstu. Zmienne niezależne stanowiły: metoda analityczno-syntetyczna E. i F. Przyłubskich i metoda glottodydaktyki B. Rocławskiego. Natomiast zmiennymi pośredniczącymi (społeczno-demograficznymi) były: płeć dzieci, okres uczęszczania do przedszkola, miejsce zamieszkania,wykształcenie rodziców. Zmienne te kontrolowałam dwukrotnie –w styczniu, koncentrując się na dojrzałości dzieci do nauki czytania i stopniu opanowanych już umiejętności czytania, oraz w czerwcu, skupiając się na efektach nauki czytania uzyskanych z zastosowaniem obu badanych metod. Dla ustalenia, czy badane problemy występują lub nie, relacje między zmiennymi zależnymi i niezależnymi oraz pośredniczącymi zostały wyrażone wskaźnikami. W analizie wskaźników społeczno-demograficznych uwzględniłam także dane dotyczące nauczycieli badanych dzieci (staż pracy, wykształcenie, awans zawodowy, stosowana metoda).W programie badań uzasadniłam dobór metod, technik i narzędzi badawczych, ktore przedstawiłam i opisałam. Rozdział piąty zakończyłam prezentacją proby badawczej i organizacji prowadzonych badań. Chcąc uzyskać dokładne dane liczbowe, nacisk położyłam na pogłębioną analizę statystyczną, która pozwoliła mi jednoznacznie określić, w której z tych stosowanych metod dzieci uzyskują lepsze efekty czytania i wyprowadzić wnioski pozwalające obiektywnie spojrzeć na wartości i mankamenty (mocne i słabe strony) obu metod. Wyniki badań przedstawiłam w dwóch rozdziałach – szóstym i siódmym. W rozdziale szóstym opisałam placówki, do których uczęszczały badane dzieci oraz warunki, w jakich kształtowały umiejętność czytania. Następnie przeprowadziłam charakterystykę i analizę próby badawczej, uwzględniając zmienne pośredniczące. W rozdziale tym przedstawiłam także przygotowanie nauczycieli do nauki czytania w wybranych do badań przedszkolach. W rozdziale siódmym zaprezentowałam wyniki badań dotyczące zmiennych zależnych. Dążąc do precyzyjnego określenia efektów edukacyjnych uzyskanych przez dzieci nauczane badanymi metodami, zastosowałam pakiet metod statystycznych, które opisałam w podrozdziale pierwszym. Zgromadzone dane wyjaśniły istotne zależności – zarówno ilościowe, jak i jakościowe – między zmiennymi zależnymi i niezależnymi oraz pośredniczącymi. Ze względu na obszerność prezentowanych analiz i dużą liczbę tabel większość z nich umieściłam w Aneksie. W rozdziale ósmym przedstawiłam wnioski z podjętych badań, z których wynika jednoznacznie, że bez względu na stosowaną metodę nauczania widoczny był przyrost umiejętności pomiędzy pomiarami (styczeń i czerwiec) wśród badanych dzieci sześcioletnich we wszystkich zmiennych zależnych. Rezultat ten wskazywał na prawidłowy rozwój dzieci i skuteczność kształtowania wśród sześciolatków gotowości do nauki w szkole. Prezentowane wyniki badań pokazały także, że metoda glottodydaktyki w koncepcji B. Rocławskiego jest skuteczniejsza i daje dużo lepsze efekty kształcenia umiejętności czytania dzieci przedszkolnych niż metoda analityczno-syntetyczna według E. i F. Przyłubskich. Publikacja zawiera także Zakończenie, Bibliografię, Spis wykresów i Spis tabel oraz Aneks, w którym zamieściłam fotografie przedszkoli objętych badaniami, narzędzia badawcze i tabele statystyczne dopełniające analizę rozdziałów empirycznych.
- ItemKultura organizacyjna szkoły jako instytucji wychowawczej - raport z badań(Wydawnictwo KUL, 2014) Borowska, BarbaraKażda szkoła ma inną kulturę, na którą składają się różne elementy systemu kulturowego, takie jak zbiór wartości, tradycji, praw, obowiązków, wzorce zachowań i normy charakterystyczne dla danej instytucji. Wysoki poziom kultury organizacyjnej umożliwia realizację zajęć dydaktycznych i zadania edukacyjne. Przedstawiona w artykule wyniki są częścią przeprowadzonych szeroko zakrojonych badań dotyczących zaangażowania młodzieży w kulturę w różnych liceach województwa radomskiego w latach 2005-2008. Artykuł przedstawia wybór komentarzy uczniów pochodzących z trzech różnych środowisk, czyli z Radomia, małych miast (Lipsko, Iłża, Skaryszew) i ze wsi (Solec nad Wisłą, Sienno, Mariówka). Badanie prowadzono w 9 liceach, w którym wzięło udział 455 uczniów z 18 klas.
- ItemPedagogika wczesnoszkolna w Polsce i na świecie. Teoria i badania(Wydawnictwo KUL, 2019) Borowska, Barbara; Buk-Cegiełka, MartaPrezentowana monografia pt.: Pedagogika wczesnoszkolna w Polsce i na świecie. Teoria i badania zawiera wielowątkowe analizy opracowań różnych Autorów, które zostały podzielone na dwie części. W pierwszej przedstawiono dydaktyczno-wychowawcze konteksty edukacji wczesnoszkolnej w zmieniającej się rzeczywistości społeczno-kulturowej, a w części drugiej scharakteryzowano teoretyczno-empiryczne aspekty ucznia i nauczyciela w przestrzeni doświadczeń edukacji wczesnoszkolnej. Każda z tych części zawiera po kilka rozdziałów. Redaktorki monografii, świadome nowych wyzwań i zmian dokonujących się w szkolnictwie wyższym oraz w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, zebrały i przygotowały do druku teksty badaczy i praktyków z licznych środowisk akademickich w Polsce i w innych krajach takich jak: Izrael, Francja i Serbia. Autorzy prezentowanych artykułów podjęli niezmiernie ważne, nowe, bieżące oraz perspektywiczne kwestie dotyczące pedagogicznych aspektów dydaktyki i wychowania dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Poczynili bardzo ciekawe, rzetelne i przydatne analizy w kontekście podstaw teoretycznych, przyjętych założeń metodologicznych i przeprowadzonych badań zarówno w kraju, jak i za granicą. Poszczególne rozdziały publikacji mają charakter teoretyczno-empiryczny, co jest szczególnie cenne w związku z rozwojem intelektualnym i wychowaniem małych dzieci.
- ItemPedagogika wczesnoszkolna w Polsce i na świecie. Teoria i implikacje praktyczne(Wydawnictwo KUL, 2019) Borowska, Barbara; Buk-Cegiełka, MartaPrezentowana monografia pt.: "Pedagogika wczesnoszkolna w Polsce i na świecie. Teoria i implikacje" praktyczne zawiera wielowątkowe analizy opracowań różnych Autorów, które zostały podzielone na dwie części. W pierwszej zaprezentowano wybrane problemy praktyki szkolnej dotyczące inspiracji dydaktycznych w edukacji elementarnej, a w części drugiej ukazano nauczyciela jako kreatora procesu wychowawczo-dydaktycznego dzieci. Każda z tych części zawiera po kilka rozdziałów. Redaktorki monografii, świadome nowych wyzwań i zmian dokonujących się w szkolnictwie wyższym oraz w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, zebrały i przygotowały do druku teksty badaczy i praktyków z licznych środowisk akademickich w Polsce i w innych krajach takich jak: Izrael, Francja, Liban, Włochy, Słowacja i Ukraina. Autorzy prezentowanych artykułów podjęli niezmiernie ważne, nowe, bieżące oraz perspektywiczne kwestie dotyczące pedagogicznych aspektów dydaktyki i wychowania dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Poczynili bardzo ciekawe, rzetelne i przydatne analizy w kontekście podstaw teoretycznych, przyjętych założeń metodologicznych i przeprowadzonych badań zarówno w kraju, jak i za granicą. Poszczególne rozdziały publikacji mają charakter teoretyczno-empiryczny i teoretyczno-praktyczny, co jest szczególnie cenne w związku z rozwojem intelektualnym i wychowaniem małych dzieci.
- ItemUczestnictwo licealistów polskich i francuskich w kulturze. Studium empiryczne(Wydawnictwo KUL, 2013) Borowska, BarbaraPrezentowana monografia stanowi studium porównawcze dotyczące czytelnictwa oraz korzystania z oferty instytucji kultury przez młodzież licealną w Polsce i we Francji. Powstała w oparciu o materiały empiryczne zgromadzone przez autorkę w wyniku badań terenowych prowadzonych w latach 2005-2008 w wybranych miejscowościach na obszarze obu krajów. Jej celem jest obserwacja zmian zachodzących w czytelnictwie, aktywności kulturalnej oraz edukacji młodzieży polskiej i francuskiej w pierwszej dekadzie obecnego stulecia. Sondaż wśród licealistów prowadzony był w dwóch wybranych regionach: w Polsce na terenie byłego województwa radomskiego i we Francji w regionie Île-de-France. Badanie zostało przeprowadzone na próbie 691 respondentów, wśród których było 455 licealistów z Polski i 236 z Francji. Młodzież odpowiadała pisemnie na pytania zawarte w kwestionariuszu ankiety audytoryjnej. Szczególnie dużo miejsca w prezentowanej rozprawie zostało poświęcone czytelnictwu, przede wszystkim książek, a następnie prasy. Jednak obecnie dostęp do informacji i wiedzy w coraz większym stopniu zawdzięczamy komputeryzacji i internetyzacji, dlatego ważna była również odpowiedź na pytanie, jak badana młodzież korzysta z tych nowych nośników. Preferencje kulturalne młodzieży zostały przedstawione na szerokim tle, biorąc pod uwagę z jednej strony środowisko lokalne młodych ludzi, tzn. rodzinę, szkołę i miejsce zamieszkania, z drugiej zaś ich aspiracje edukacyjne i zawodowe. Autorka zwraca szczególną uwagę na podobieństwa i różnice w zainteresowaniach młodzieży polskiej i francuskiej. Najważniejsze wnioski płynące z badania pokazały, że polskich i francuskich licealistów więcej łączyło niż dzieliło, mimo różnic historycznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych między obu krajami. Wszyscy mieli podobne aspiracje edukacyjne i zawodowe, podobnie myśleli o swojej przyszłości i podobnie uczestniczyli w kulturze. W przyszłości zdecydowana większość miała powielić pozycję społeczną swoich rodziców, czyli zasilić grupy inteligencji lub klasy średniej, tradycyjnie głównych odbiorców kultury oficjalnej i nurtu, który zwykło się określać mianem – wysokiej. Chociaż w zainteresowaniach młodzieży wyraźnie zarysowała się przewaga treści popularnych i gatunków oferowanych przez kulturę masową, to jednak w wyborach licealistów można było zauważyć pewne kultywowanie etosu „bycia inteligentem”, tyle że poczucie elitaryzmu u znacznej części młodzieży sprowadzało się do przeświadczenia o większych szansach życiowych głównie w aspekcie prestiżowo-materialnym niż umysłowo-kulturalnym. Natomiast nie ulega kwestii, że tradycyjne instytucje i formy aktywności kulturalnej coraz częściej zderzają się z ofertą nośników cyfrowych i zaczynają z nią przegrywać. Internet okazał się atrakcyjniejszy od książki, gazety, kina i teatru, co jednak nie oznacza, że młodzież przestała czytać, oglądać filmy czy słuchać muzyki.
- ItemZ problematyki teatrologii i pedagogiki. Księga jubileuszowa dedykowana Profesor Marii Barbarze Styk(Wydawnictwo KUL, 2015) Nowak, Marian; Stoch, Elżbieta; Borowska, BarbaraKsiążka jest wyrazem szczególnego szacunku i uznania środowiska uczelnianego Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II dla Profesor Marii Barbary Styk. W części II znalazły się obszerne studia i rozprawy z zakresu dramatu i teatru, pokazujące dziedzictwo teatru polskiego i obcego, jego nurty, kręgi tematyczne, recepcję krytyczną sztuk oraz myśl mistrzów. Jako materiał egzemplifikacyjny zamieszczono liczne fotografie. Z rozprawami z teatrologii korespondują studia z literaturoznawstwa, językoznawstwa, wspomnienia (część III) oraz rozprawy prezentujące myśl pedagogiczną i społeczną w aspekcie pedagogiki chrześcijańskiej (część IV).