Książki/rozdziały (WT)
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Książki/rozdziały (WT) by browse.metadata.rights "Attribution-NoDerivatives 4.0 International"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
- ItemJezus Oblubieniec. Metafora małżeńska w Ewangelii Janowej(Bonus Liber, 2023-12-01) Kubiś, AdamOpisanie Boga YHWH w Starym Testamencie oraz Jezusa w Nowym Testamencie jako Oblubieńca jest niezwykle śmiałym antropomorfizmem. Trudno sobie bowiem wyobrazić bardziej odważną myśl niż porównanie relacji Boga do człowieka poprzez pryzmat ludzkiego małżeństwa, które w tradycji biblijnej widziane jest jako ścisłe zjednoczenie, prowadzące do „stania się jednym ciałem” (Rdz 2,24). Antropomorfizm ten spotykamy na wielu kartach ST i NT. Porównanie Jezusa do małżonka, oblubieńca, pana młodego jest jednak jednym z najbardziej fundamentalnych kluczy otwierających najgłębszy sens tożsamości Jezusa ukazanego na kartach Ewangelii Janowej. W pierwszej części swego dzieła Ewangelista opisuje i definiuje oblubienicę Jezusa. Jest nią matka Jezusa, Jego uczniowie, Żydzi w Jerozolimie z Nikodemem na czele, Samarytanie z anonimową Samarytanką, w końcu urzędnik królewski z Kafarnaum. Oblubienicą są zatem wszyscy wierzący w Jezusa, poczynając od Jego matki, a kończąc na schizmatykach, heretykach i nieczystych rytualnie poganach. W drugiej części Ewangelii, odpowiadającej drugiemu rozdziałowi książki, opisany jest moment zaślubin pomiędzy Jezusem a Jego oblubienicą. Jest to godzina wywyższenia na krzyżu, śmierci, kiedy Jezus przekazuje swej oblubienicy, stojącej pod krzyżem, swój ślubny dar: Ducha Świętego. Z tej racji spotkanie zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną ujęte jest w konwencji spotkania Salomona ze swą ukochaną w Pnp 3. Rozdział trzeci książki traktuje o tekście, który explicite identyfikuje Jezusa jako oblubieńca, a Jana Chrzciciela jako drużbę, przyjaciela Oblubieńca: „Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu” (3,29).
- ItemSłownik biograficzny zmarłych księży diecezji sosnowieckiej (1992-2024)(Biblos. Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej, 2024-09-01) Słodczyk, MarcinPublikacja dokumentuje życie i działalność zmarłych duchownych związanych z diecezją sosnowiecką, obejmując okres od jej utworzenia w 1992 roku do 2024 roku. Pierwotnie planowana na rok 2027, książka została wydana wcześniej z powodu wydarzeń z lat 2023–2024. Zawiera biografie 126 duchownych, uwzględniając informacje o ich narodzinach, święceniach kapłańskich, miejscach pracy oraz pełnionych funkcjach kościelnych. Ze względu na brak pełnych źródeł oraz częste zmiany placówek duszpasterskich, podano ogólne informacje o czasie pracy na stanowiskach wikariuszowskich. Dodatkowo biogramy zawierają daty objęcia urzędów proboszczowskich, informacje o pełnionych funkcjach i urzędach diecezjalnych, tytuły dysertacji doktorskich oraz nadane tytuły honorowe. W każdej biografii zaznaczono również datę przejścia duchownego na emeryturę oraz miejsce jej spędzenia, jak również datę śmierci i miejsce pochówku. Publikacja skupia się na przedstawieniu faktów, unikając nadmiernego fabularyzowania życiorysów, co nadaje jej charakter dokumentalny i źródłowy. W publikacji opisano również działalność dwóch biskupów sosnowieckich: Adama Śmigielskiego SDB oraz Grzegorza Kaszaka, jak i okresy zarządzania diecezją przez administratorów apostolskich. Oprócz biogramów kapłanów inkardynowanych do diecezji sosnowieckiej, publikacja obejmuje również sylwetki trzech księży związanych z Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Sosnowieckiej w Krakowie, a także biogram biskupa Tadeusza Pieronka, który pełnił funkcję biskupa pomocniczego w diecezji sosnowieckiej w latach 1992-1998. Publikacja stanowi istotny wkład w historiografię diecezji oraz cenny zbiór informacji o duchownych, którzy przez lata kształtowali jej życie religijne i społeczne.