Browsing by Author "Szmajdziński, Mariusz"

Now showing 1 - 3 of 3
  • Item
    Duch udzielony mesjaszowi w Księdze Izajasza
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Szmajdziński, Mariusz
    Rzeczownik rûaḥ („duch”, a także „oddech, wiatr”) jest jednym z ważniejszych terminów teologicznych w Starym Testamencie, zwłaszcza gdy występuje w znaczeniu „duch”. Wówczas rûaḥ pozostaje zawsze w mocy Boga i jest zależny od Niego. Jako duch Boży „czuwa” on nad stworzeniem, odnawia wszystko, przywraca do życia, a po śmierci człowieka wraca do Boga, który go dał. W Księdze Izajasza rzeczownik rûaḥ występuje 51 razy. Bardzo ważną rolę odgrywa w wyroczniach, które zapowiadają i ukazują mesjasza: Iz 11,1-3a, 42,1 i 61,1. Duch jest mu udzielony jako moc Boża do wypełnienia ważnych zadań. Bóg udziela ducha w sposób trwały. Dzięki duchowi tworzy się szczególna relacja pomiędzy Bogiem a mesjaszem, która jest wyrażona takimi tytułami jak „mój sługa” lub „mój wybrany”. Jego misja jest skierowana przede wszystkim do ubogich i chorych. Jej skutkiem będzie zmiana ich sytuacji przez ustanowienie prawa i sprawiedliwości. Działalność mesjasza przekroczy granice Izraela i zostanie skierowana do wszystkich narodów. Dzięki niemu poganie będą oświeceni Bożym światłem i będą uczestniczyli w przymierzu. W takim znaczeniu wyrocznie mesjańskie z Księgi Izajasza występują w Nowym Testamencie (Mt 12,18-20; Łk 4,18-19).
  • Item
    Iveta Strenková, «Devastata è Ninive!» Studio esegetico di Na 3,1-7 alla luce del suo contesto storico-letterario (Studia Biblica Slovaca. Supplementum 4; Bratislava: Univerzita Komenského 2020). Pp. 384. € 25. ISBN 978-80-223-5050-1
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Szmajdziński, Mariusz
    Book Review: Iveta Strenková, «Devastata è Ninive!» Studio esegetico di Na 3,1-7 alla luce del suo contesto storico-letterario (Studia Biblica Slovaca. Supplementum 4; Bratislava: Univerzita Komenského 2020)
  • Item
    Śmierć kobiet w tragedii greckiej okresu klasycznego
    (2024-11-22) Szmajdziński, Mariusz
    W utworach Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa utrata życia któregoś z bohaterów jest często spotykanym motywem. Tragicy greccy ukazali proces, motywację i okoliczności towarzyszące śmierci występującej postaci i reakcje innych. Prezentowana dysertacja koncentruje się na ukazaniu śmierci kobiet. W tragedii greckiej umiera wiele kobiet. Zostały one zamordowane (Kasandra, Klitajmestra, Megara, Glauke), popełniły samobójstwo (Leda, Dejanira, Euadne, Fedra, Jokasta, Antygona, Eurydyka, córki Kekropsa), złożono je w ofierze (Ifigenia, Polyksena, Makaria, córki Erechtheusa), dobrowolnie oddały swoje życie (Alkestis). To stało się podstawą do podzielenia badanych tekstów na cztery rozdziały. Posłużono się w nich analizą krytyczno-literacką, statystyczną, syntagmatyczną, komparatystyczną i kontekstualną. Omówiono także proces narracyjny, kontekst historyczny, kulturowy i religijny. Synteza omawianego zagadnienia została przedstawiona w ostatnim rozdziale. Celem ukazania śmierci kobiet w tragedii greckiej jest: (1) Ajschylos ostrzega w ten sposób przed popełnieniem zbrodni; (2) Sofokles, podkreślając szlachetne pochodzenie bohaterek swoich tragedii, ukazuje, że życie w hańbie jest dla nich nie do zniesienia i dlatego popełniają samobójstwo; (3) Eurypides gloryfikuje poświęcenie swojego życia dla dobra innych, a w jego utworach na taką ofiarę są gotowe przede wszystkim kobiety. In the works of Aeschylus, Sophocles and Euripides the loss of life of one of the characters is a common motif. The Greek tragedians showed the process, motivation and circumstances surrounding the death of a character and also the reactions. The presented dissertation focuses on showing the death of women. Many women die in the Greek tragedies. They were murdered (Casandra, Clytemnestra, Megara, Glauke), they committed suicide (Leda, Deianira, Euadne, Phaedra, Jocasta, Antigone, Eurydice, Cecrops’ daughters), they were sacrificed (Iphigenia, Polyxena, Macaria, Erechtheus’ daughters) or voluntarily gave their lives (Alcestis). This became the basis for dividing the examined texts into four chapters. They use literary-critical, statistical, syntagmatic, comparative and contextual analysis, as well as the narrative process, historical, cultural and religious context. The synthesis of the discussed issue is presented in the last chapter. The purpose of showing the death of women in Greek tragedy is: (1) Aeschylus thus warns against committing a crime; (2) Sophocles, emphasizing the noble origins of the heroines of his tragedies, shows that living in disgrace is unbearable for them, and therefore they commit suicide; (3) Euripides glorifies sacrificing one's life for the good of others, and in his works it is women who are most ready for such a sacrifice.