Browsing by Author "Sobczak, Dariusz"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Inspiracje gregoriańskie w "Łatwej mszy polskiej w stylu choralnym" ks. Brunona Schmidta (1895–1961)
    (Uniwersytet Opolski, 2021) Sobczak, Dariusz
    Ksiądz Brunon Schmidt urodził się w Poznaniu w 1895 r. (w zaborze pruskim). Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze gnieźnieńskiej w 1921 r. Od 1934 r. był proboszczem w Łabiszynie. W latach 1934 i 1936 wydawał napisane przez siebie modlitewniki, które zawierały Litanię do Najświętszego Serca Jezusowego oraz Obrzędy Mszy w języku polskim i łacińskim. Interesował się liturgią i śpiewem kościelnym. Skomponował „Łatwą mszę polską w stylu choralnym” pod pseudonimem „Brunon Poznańczyk”. Jej drukowana wersja została wydana prawdopodobnie w 1936 lub 1937 roku i została pozytywnie oceniona przez wybitnego kompozytora Feliksa Nowowiejskiego. Ksiądz Schmidt starał się zachować w tej kompozycji cechy chorału gregoriańskiego, takie jak lekkość, swobodna rytmika, duchowość, spokój, płynna kantylena głosów męskich. Msza ks. Schmidta podzielona jest na pięć części: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus i Benedictus(tworzące całość), Agnus Dei. Analizując melodykę tej kompozycji można zauważyć, że niektóre tematy melodyczne przejął ks. Schmidt z pogregoriańskiej mszy VIII „De Angelis”. Sądząc po tej kompozycji, ks. Brunon Schmidt wydaje się być znakomitym muzykiem, liturgistą i teologiem. Jego „Łatwa msza polska w stylu choralnym” nawiązująca do tradycji chorału gregoriańskiego jest jednocześnie pionierskim dziełem okresu posoborowego, którego celem było zaangażowanie w liturgię większej liczby wykonawców i wszystkich wiernych. W latach 60-tych XX w. kompozycję tę rozsławił w archidiecezji gnieźnieńskiej ks. Władysław Zientarski. Mimo upływu czasu trzy części mszy: Kyrie, Sanctus i Agnus Dei są chętnie wykonywane w wielu kościołach na terenie dawnej i obecnej archidiecezji gnieźnieńskiej.
  • Item
    Muzyka wielogłosowa w katedrze gnieźnieńskiej
    (Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego, 2022) Sobczak, Dariusz
    Artykuł przedstawia w przekrojowy sposób działalność muzyczną w katedrze gnieźnieńskiej od XVI wieku aż po dzień dzisiejszy. Stanowi próbę sumarycznego omówienia wykonywanych tam przez wieki różnorodnych kompozycji wielogłosowych. Rozwój muzyki polifonicznej w dużym stopniu przyczynił się do wyparcia śpiewu gregoriańskiego, kultywowanego w kościele katedralnym od zarania dziejów. Kierunek muzyczny nadawali zawsze moderatorzy, którymi byli kolejni kapelmistrzowie, zwani w późniejszym okresie dyrektorami muzyki, a następnie dyrektorami chóru katedralnego. Niektórzy z nich, będąc kompozytorami, dostarczali muzykom także swoje dzieła. Repertuar wokalno-instrumentalny reprezentuje różne style muzyczne, począwszy od polifonii religijnej, poprzez klasyków wiedeńskich, romantyków aż po twórczość współczesną. Jego dobór wyznaczały zawsze możliwości wykonawcze zespołu.