Browsing by Author "Kosienkowski, Marcin"
Now showing 1 - 20 of 20
Results Per Page
Sort Options
- ItemDyplomacja cyfrowa jako instrument polityki zagranicznej XXI wieku(Wydawnictwo KUL, 2014) Kosienkowski, Marcin; Piskorska, BeataCelem niniejszej pracy jest intensyfikacja badań w Polsce nad dyplomacją cyfrową. Składa się na nią dziewięć artykułów zawierających rozważania teoretyczne i analizujących konkretne przypadki e-dyplomacji. Autorom pozostawiono swobodę w podejściu do tematu – mogli oni skupić się tylko na poszczególnych aspektach dyplomacji cyfrowej lub odnieść się do problemu badawczego całościowo, kierując się przy tym własnym, nakreślonym przez nich w artykułach rozumieniem zagadnienia.
- ItemDyplomacja cyfrowa po rosyjsku(Wydawnictwo KUL, 2014-05-29) Kosienkowski, MarcinW rozdziale przedstawiono specyfikę rosyjskiej dyplomacji cyfrowej, a także poddano analizie działania władz Rosji na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa informacyjnego państwa oraz działania prowadzone w ramach dyplomacji publicznej.
- ItemFederacja Rosyjska wobec statusu Abchazji i Osetii Południowej(Wydawnictwo UMCS, 2008) Kosienkowski, MarcinAbchazja i Osetia Południowa oderwały się od Gruzji w I połowie lat 90. XX wieku, dotychczas jednak status tych regionów nie został uregulowany – de facto są one niezależne od Republiki Gruzji, ale w świetle prawa międzynarodowego stanowią jej integralną część. Naszym zdaniem, znaczny, jeśli nie decydujący w pewnych przypadkach, wpływ na określenie statusu tych secesjonistycznych terytoriów ma Federacja Rosyjska. Państwo to może opowiedzieć się, po pierwsze, za reintegracją Abchazji i Osetii Południowej z Gruzją, po drugie, za utrzymaniem obecnego nieokreślonego statusu prawnego tych regionów i, po trzecie, za uzyskaniem przez nie niepodległości/ich przyłączeniem do Rosji. Celem niniejszego artykułu jest analiza trzech powyższych możliwości. Federacja Rosyjska oficjalnie popiera przywrócenie integralności terytorialnej Republiki Gruzji, jednak na takich warunkach, by Abchazja i Osetia Południowa miały realny wpływ na władzę w zjednoczonym państwie. W związku jednak z tym, że realizacja takiego scenariusza jest niemożliwa, ponieważ obecne władze Gruzji na czele z prezydentem M. Saakaszwilim nie zgodzą się na takie rozwiązanie, Rosja w rzeczywistości dąży do utrzymania obecnego nieokreślonego statusu prawnego separatystycznych regionów. Kreml wysyła przy tym sygnały, iż byłby gotów na opowiedzenie się za niepodległością/przyłączeniem Abchazji i Osetii Południowej do Federacji Rosyjskiej. Możliwość zajęcia takiego stanowiska jest jednak mało prawdopodobna i pełni raczej funkcję groźby, przy pomocy której Rosja dąży do ochrony swych interesów na arenie międzynarodowej.
- ItemFour Problems of De Facto State Studies: A Central European Perspective(2022-12-02) Kosienkowski, MarcinDe facto states are entities that resemble normal states, except for one difference: they lack international recognition or enjoy it only to a limited extent. Scott Pegg initiated a scholarly inquiry on these entities in 1998 when he published his seminal book, International Society and the De Facto State. Counting about twenty years after the birth of de facto state studies, scholars have started publishing their reflections on the problems that these studies face and directions for future research. I follow this reflective trend in my essay, drawing on my nearly two-decade-long experience of researching de facto states. More precisely, I discuss four problems of de facto state studies and suggest how they can be solved. These problems are as follows: 1. no consensus on a definition of a de facto state, 2. imperfect existing definitions, 3. insufficient engagement with the non-Western literature, and 4. indifference to other concepts and frameworks when studying de facto states.
- ItemInformacje o webinariach zorganizowanych w Instytucie Nauk o Polityce i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II(Wydawnictwo KUL, 2020-12-21) Kosienkowski, Marcin
- ItemMołdawia i Unia Europejska - od współpracy do integracji(Wydawnictwo KUL, 2014) Piskorska, Beata; Kosienkowski, MarcinCelem autorów jest analiza stanu współpracy Mołdawii z Unią Europejską, gdyż coraz większe zaawansowanie Mołdawii może doprowadzić w dalszej perspektywie do integracji z Unią Europejską. Cennym zagadnieniem będzie ukazanie Mołdawii jako obszaru poddanego wpływom międzynarodowym, przez co istotnego z punktu widzenia bezpieczeństwa europejskiego. Przedmiotem analizy w szczególności uczyniono politykę Unii Europejskiej i wybranych państw członkowskich mającą na celu wzmocnienie inicjatyw Europejskiej Polityki Sąsiedztwa na jej kierunku wschodnim, przede wszystkim promowanego przez Polskę Partnerstwa Wschodniego. Szukano odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu interesy państw w kwestiach współpracy czy integracji Mołdawii z Unią, jak też uczestnictwa w rozwiązaniu konfliktu w separatystycznym Naddniestrzu (w związku z sytuacją ekonomiczną Unii Europejskiej) są zbieżne z interesami innych państw członkowskich UE, a w jakim przeciwstawne.
- ItemPolityka etniczna Mołdawii(Wydawnictwo UMCS, 2015) Kosienkowski, MarcinW rozdziale analizie poddano uwarunkowania, podmioty, koncepcje, realizację, bilans i perspektywy polityki etnicznej Mołdawii.
- ItemPolityka Polski wobec Mołdowy(Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2009) Kosienkowski, MarcinPolska uznała Republikę Mołdowy 27 grudnia 1991 r., dokładnie cztery miesiące po ogłoszeniu przez nią niepodległości, a stosunki dyplomatyczne zostały nawiązane 14 lipca 1992 roku. Mołdowa odgrywa drugoplanową rolę w polityce wschodniej RP ze względu na to, iż nie sąsiaduje z Polską i dysponuje ograniczonym potencjałem politycznym, gospodarczym, militarnym i demograficznym. Nie oznacza to jednak, że jest przez Warszawę całkowicie ignorowana. Świadczą o tym m.in. regularne i bezpośrednie nawiązania do Mołdowy i/lub jej separatystycznego regionu – Naddniestrza – przez kolejnych ministrów spraw zagranicznych RP w corocznie wygłaszanej przez nich w Sejmie Informacji Rządu na temat polskiej polityki zagranicznej oraz utrzymywanie kontaktów na najwyższym szczeblu – zarówno na poziomie bilateralnym, jak i na szerszym forum międzynarodowym, na przykład podczas spotkań GUAM, Grupy Wyszehradzkiej, Inicjatywy Środkowoeuropejskiej, Forum Ekonomicznego w Krynicy czy w czasie konferencji międzynarodowych. Od początku lat 90. XX w. Polska realizuje – podobną w treści, choć z biegiem czasu intensyfikowaną – politykę wobec Mołdowy na następujących płaszczyznach: politycznej i społeczno-gospodarczej, odnoszących się do europejskich aspiracji Mołdowy i transformacji ustrojowej tego państwa niezbędnej do ich urzeczywistnienia; bezpieczeństwa, dotyczącej głównie konfliktu wokół Naddniestrza, ale też współpracy Mołdowy z NATO i kwestii energetycznych; społecznej (polonijnej), związanej z zamieszkującymi Mołdowę osobami polskiego pochodzenia oraz gospodarczej, dotyczącej obecności Polski na rynku mołdawskim.
- ItemPolska i Naddniestrze: czas na współpracę?(2012-10-05) Kosienkowski, MarcinKontakty Polski z Naddniestrzem są utrzymywane przede wszystkim za pośrednictwem organizacji międzynarodowych zaangażowanych w uregulowanie konfliktu naddniestrzańskiego. Polacy wchodzą na przykład w skład misji OBWE w Kiszyniowie, a także uczestniczą w misji szkoleniowo-kontrolnej Unii Europejskiej na granicy Mołdawii i Ukrainy (EUBAM).
- ItemProces narodowotwórczy w Naddniestrzańskiej Republice Mołdawskiej(Wydawnictwo Adam Marszałek, 2011) Kosienkowski, MarcinW rozdziale analizie poddano działania władz Naddniestrza na rzecz konsolidacji wieloetnicznej ludności naddniestrzańskiej (jej trzonem są trzy grupy - Mołdawianie, Rosjanie i Ukraińcy) w „naród naddniestrzański" ściśle powiązany ze swym „państwem". Jest to jeden ze sposobów wzmocnienia państwowości Naddniestrza zarówno w wymiarze zewnętrznym, jak i wewnętrznym. W
- ItemRelations between Moldova and the European Union(Manchester University Press, 2018-01) Całus, Kamil; Kosienkowski, MarcinThis chapter examines relations between Moldova and the European Union since the beginning of the 1990s. What is important for these relationships is that Moldova has expressed the intention of joining the EU since the second half of the 1990s. However, despite its pro-European inclinations, it can be defined as a country that is torn between the West and the East. On the one hand, Moldova is a country with linguistic, cultural and historical ties with Romania, a Latin country which has been a member of the EU since 2007. On the other hand, it is a country with strong links with its Soviet past and Russia that perceives the whole post-Soviet area as its sphere of influences. This chapter traces the evolution of relations between Moldova and the EU: from the strangers in the 1990s to the new neighbours in the 2000s to the (alleged) partners in the 2010s. In each of these periods motivations and obstacles to cooperation between Moldova’s governments and the EU as well as the attitudes of the Moldovan population toward European integration are analysed. A balance of cooperation is also presented.
- ItemSocial Media in the Service of Territorial Reintegration in the post-Soviet Area(The Jan Nowak Jezioranski College of Eastern Europe, 2015) Kosienkowski, Marcin; Schreiber, William; Hahn, JoyceThis chapter examines how state authorities in Azerbaijan, Georgia and Moldova have utilized social media to facilitate the reintegration of their respective de facto states (Nagorno-Karabakh, Abkhazia and South Ossetia, and Transnistria).
- ItemThe Gagauz Republic: An Autonomism-Driven De Facto State(Brill, 2017) Kosienkowski, MarcinThe post-Soviet area is a home for a several de facto states, which are entities that resemble “normal” states but lack international recognition. This paper examines a historical case study of the Gagauz Republic (Gagauzia), a de facto state that existed on the territory of Soviet and then independent Moldova between 1990 and 1995. Whilst the prevailing view in the literature on de facto states is that these entities strive for internationally recognised independence, this study draws on a new suite of sources (including interviews, memoirs and journalism) to argue that the Gagauz Republic’s leaders did not pursue the goal of independence. Instead, they sought autonomism, pursuing a measure of self-governance within Gagauzia’s two subsequent parent states, namely the Soviet Union and then independent Moldova.
- ItemThe patron–client relationship between Russia and Transnistria(Routledge, 2019-07-19) Kosienkowski, MarcinThe chapter aims to analyze the patron-client relationship between Russia and Transnistria. More precisely, it investigates Russia’s and Transnistria’s rationale behind the establishment of their patron-client relations, the benefits derived by both parties from their relationship, and the efforts to legitimize their association. It then discusses the dynamics of the patron-client relationship between Russia and Transnistria. The chapter draws on previous theoretical and empirical research on relations between patrons and clients, covering both the Cold War and post-Cold War periods, as well as on secondary sources on Transnistria and statements made by the Russian and Transnistrian authorities.
- ItemThe Republic of Budjak: Next in line?(2015-01-02) Kosienkowski, MarcinThe idea of the Republic of Budjak appeared at the turn of the 1980s and 1990s within the process of a national awakening triggered by perestroika. The republic was supposed to include the localities where Gagauzians and Bulgarians lived in southern Moldova and, in another variant, were also in the neighboring southern part of the Ukrainian Odesa region. No such scenario was realised, however Gagauzians from Moldova managed to create their (separatist) republic that existed till 1994 when their region was granted autonomous status within a unitary state. From time to time, the idea of the Republic of Budjak had returned, including in 2014 during so-called Russian spring.
- ItemThe Teaching About De Facto States in Times of Crises: The Case of Transnistria(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2024) Kosienkowski, MarcinIn this article, I share my personal experience of teaching about the de facto state of Transnistria during times of crises and within Central and East European and multicultural contexts. I begin by explaining where and when I teach about Transnistria, which may not be so obvious because it is a narrow topic. Next, I focus on how I approach classes devoted to Transnistria as a controversial and sensitive issue that requires specific teaching strategies. Finally, I discuss the outcomes of implementing these strategies and share my personal feelings about instruction concerning Transnistria. This article may be valuable to junior scholars who have recently started covering the subject of Transnistria and other de facto states and are seeking guidance. It may also benefit experienced senior scholars by offering them an opportunity to compare their teaching strategies. W niniejszym artykule dzielę się swoimi doświadczeniami z nauczania o jednym z państw de facto, Naddniestrzu, w czasach kryzysu oraz w środowisku środkowo- i wschodnioeuropejskim i wielokulturowym. Rozpoczynam od wyjaśnienia, gdzie i kiedy uczę o Naddniestrzu, co może nie być oczywiste, ponieważ jest to wąski temat. Następnie koncentruję się na tym, jak podchodzę do nauczania o Naddniestrzu jako kwestii kontrowersyjnej i drażliwej, która wymaga specyficznego podejścia dydaktycznego. Na koniec omawiam wyniki zastosowania tego podejścia i dzielę się swoimi odczuciami związanymi z nauczaniem o Naddniestrzu. Artykuł ten może być wartościowy dla młodszych nauczycieli akademickich, którzy niedawno rozpoczęli nauczanie o Naddniestrzu i innych de facto państwach i potrzebują wskazówek. Może również zainteresować doświadczonych nauczycieli, oferując im możliwość porównania swoich strategii nauczania.
- ItemTyraspol – bardziej rosyjski od Rosji(2013-08-12) Kosienkowski, MarcinJewgienij Szewczuk wygrał wybory prezydenckie w separatystycznym Naddniestrzu w grudniu 2011 roku bez wsparcia i wbrew woli Rosji, która postawiła wówczas na innego kandydata (ówczesnego przewodniczącego partii Obnowlenije, Anatolija Kamińskiego). Nowy prezydent starał się jednak pozyskać zaufanie Moskwy, co nie było niczym dziwnym, biorąc pod uwagę prorosyjskie nastawienie mieszkańców regionu i fakt, że Naddniestrze funkcjonowało jako niezależny od Kiszyniowa byt właśnie dzięki rosyjskiej pomocy. Jednocześnie jednak Szewczuk prowadził dość pragmatyczną i konstruktywną politykę wobec Mołdawii i Zachodu, co spotkało się z ich pozytywną odpowiedzią i doprowadziło do ocieplenia wzajemnych stosunków.
- ItemUkraine and Transnistria: A Troubled Borderland(2014-09-29) Kosienkowski, MarcinUkrainian-Transnistrian relations have been quite good since Transnistria broke away from Moldova, declaring its (unrecognised) independence in the 1990s. Volunteers from the Ukrainian nationalist from the Ukrainian National Assembly-People’s Self-Defense movement (UNA-UNSO) even helped Transnistrians in their ght against Moldovans in the 1992 war, however, the Ukrainian authorities have incessantly declared their support for Moldova’s territorial integrity. Generally, Kyiv appreciated Tiraspol’s policy towards Ukrainians, an ethnic group which makes up approximately one-third of the quasi-state’s population, and treated the predominantly Slavic Transnistria as a counterbalance to Romanian Moldova. Moreover, Ukraine’s adjacent regions and part of its political and business elite enjoyed economic cooperation with Transnistria based on trade, transit and investment as well as illegal activities such as smuggling. For Transnistria, Ukraine was a window to the outside world.
- ItemWspólnota na rzecz Demokracji i Praw Narodów – geneza, ustrój i funkcjonowanie(Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2011) Kosienkowski, MarcinW rozdziale dokonano analizy genezy, ustroju (cele, zasady, członkostwo, organy) i funkcjonowania Wspólnoty na rzecz Demokracji i Praw Narodów. Jest to organizacja utworzona w 2006 roku przez trzy państwa de facto z obszaru poradzieckiego: Abchazję, Naddniestrze i Osetię Południową.
- ItemWspółpraca społeczności międzynarodowej z państwami de facto. Studium przypadków(Wydawnictwo KUL, 2018-07-02) Kosienkowski, MarcinW literaturze przedmiotu tradycyjnie uważa się, że współpraca społeczności międzynarodowej z państwami de facto – jednostkami geopolitycznymi formalnie będącymi integralną częścią powszechnie uznanych państw, ale faktycznie od nich niezależnymi – jest ograniczona i stanowi wyjątek od typowego postępowania, polegającego głównie na ich ignorowaniu lub też zwalczaniu. Uzasadnia się to przede wszystkim tym, że jednostki quasi-państwowe są postrzegane przez społeczność jako nielegalne byty, łamiące prawo międzynarodowe. Według zaś nowego podejścia – w które wpisuje się niniejsza praca – kooperacja społeczności międzynarodowej z państwami de facto jest intensywniejsza. Za jej istotny czynnik sprawczy uznaje się zdarzenia o charakterze krytycznym, takie jak klęski żywiołowe, kryzysy czy przemiany polityczne w jednostkach quasi-państwowych. Celem przedstawionych w książce badań jest zrozumienie, jak i dlaczego zdarzenia te prowadzą do współpracy społeczności międzynarodowej z państwami de facto. Realizując to zamierzenie, sformułowano teoretyczny model mechanizmu przyczynowego, łączącego zdarzenie krytyczne z kooperacją, a następnie poddano go empirycznej weryfikacji. Do analizy wybrano cztery przypadki: 1. współpraca Stanów Zjednoczonych Ameryki i Unii Europejskiej z Cyprem Północnym na rzecz przeciwdziałania praniu pieniędzy, 2. kooperacja Organizacji Narodów Zjednoczonych z Naddniestrzem w sferze praw człowieka, 3. współpraca Banku Światowego z Ilamem na rzecz likwidacji skutków tsunami, 4. kooperacja Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości z Somalilandem w zakresie zwalczania somalijskiego piractwa morskiego.