Browsing by Author "Kochanek, Piotr"
Now showing 1 - 20 of 24
Results Per Page
Sort Options
- ItemCardinal Virtues in the Basil of Caesarea’s Writings. Philological and Historical Aspect(Wydawnictwo KUL, 2022) Kochanek, PiotrThe four cardinal virtues (prudence, moderation, justice and bravery) are frequently mentioned in the writings by the Bishop of Caesarea. Basil, as a theologian, writes about them in the context of Christian ethic and moral principles. The cardinal virtues are to help human beings achieve salvation, which is the main aim in the life of every confessor of Christ. Thus, one can say that these virtues are christocentrically directed. Basil based his analyses mainly on the ethical ideas of Plato, Aristotle and Plotinus. However, as a Christian intellectual, h4e went far beyond the scheme of these four virtues suggested by the Greek thinkers. The article consists of two parts. The first part contains mainly bibliographical information on the meaning of two notions: ἀρετή and virtus. The second part is the analysis of cardinal virtues in Basil’s writings and connections of Bishop of Caesarea’s aretology with Greek philosophy. Also here a lot of space is devoted to bibliographical information contained in the footnotes. In this way the article fulfils two functions: on one hand it gives the reader a useful bibliography, while on the other it presents the idea of cardinal virtues on the basis of the writings by Basil of Caesarea.
- ItemGog – eschatologiczny i realny wróg z Północy w literaturze patrystycznej i średniowiecznej(Wydawnictwo KUL, 2021) Kochanek, PiotrCelem tego artykułu jest przedstawienie rozumienia trzech pojęć: Gog (Ez 38-39), Magog (Rdz 10, 2) oraz Gog i Magog (Ap. 20, 7-10). Chodzi tutaj zarówno o ich aspekt eschatologiczny i historyczny, jak również o ich etymologię. Analizując pisma wielu autorów chrześcijańskich, można stwierdzić, że Gog z Księgi Ezechiela był przedstawiany zwykle jako eschatologiczny wróg z Północy. Z kolei Magog syn Jafeta z Księgi Rodzaju był uważany za protoplastę Scytów. Natomiast Gog i Magog z Apokalipsy św. Jana to synonim szatana – eschatologicznego wroga wyznawców Chrystusa. Praktycznie tylko Ambroży z Mediolanu utożsamił Goga Ezechiela z konkretnych ludem, a mianowicie z Gotami, odwołując się do współczesnej mu sytuacji geopolitycznej cesarstwa po bitwie pod Adrianopolem. Jednak interpretację tę przejęło niewielu autorów łacińskich i greckich. Większość pisarzy kościelnych opowiedziała się po stronie Hieronima i Augustyna – krytyków historycznej interpretacji tekstu Ezechiela. Z kolei identyfikacja Magoga z Księgi Rodzaju ze Scytami, znana przynajmniej od czasów Józefa Flawiusza, spotkała się niemal z powszechną akceptacją. Różnica między autorami greckimi a łacińskimi polega tutaj na tym, że ci pierwsi powtarzali wiernie tę identyfikację, a tym samym przekazywali potomnym archaizujący obraz Północy. W konsekwencji Scytami nazywali oni nie tylko Gotów, czy Hunów, lecz także Awarów, Pieczyngów, Węgrów i Mongołów. Niektórzy pisarze łacińscy starali się ten obraz aktualizować. Generalnie jednak wszystkie ludy przybywające z północnego wschodu nosiły piętno biblijnego wroga z Północy, ponieważ to właśnie Biblia była dla ówczesnych autorów kościelnych autorytetem również w zakresie geografii i etnografii.
- ItemHistoria Bizancjum w programie VI Kongresu Mediewistów Polskich (Wrocław, 20-22 września 2018)(Wydawnictwo KUL, 2019) Kochanek, Piotr
- Item
- ItemMiędzynarodowa Konferencja Naukowa „Pneumatologia Ojców Kościoła”, Lublin, 17 maja 2019(Wydawnictwo KUL, 2019) Kochanek, Piotr
- ItemPosiedzenia Komisji Bizantynistycznej Polskiego Towarzystwa Historycznego (KB PTH) w roku akademickim 2020/2021(Wydawnictwo KUL, 2021) Kochanek, PiotrSprawozdanie z posiedzeń Komisji Bizantynistycznej Polskiego Towarzystwa Historycznego (KB PTH) w roku akademickim 2020/2021
- ItemPosiedzenia Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego (KB PTH) w roku akademickim 2018/2019(Wydawnictwo KUL, 2019) Kochanek, Piotr
- ItemPosiedzenia Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego (KB PTH) w roku akademickim 2021/2022(Wydawnictwo KUL, 2022) Kochanek, PiotrSprawozdanie z posiedzeń Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego (KB PTH) w roku akademickim 2021/2022.
- ItemPosiedzenia Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego w roku akademickim 2022/2023(Wydawnictwo KUL, 2023) Kochanek, Piotr
- ItemPosiedzenia Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego w roku akademickim 2023/2024(Wydawnictwo KUL, 2024) Kochanek, PiotrPosiedzenia Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego w roku akademickim 2023/2024. Meetings of the Byzantine Commission of the Polish Historical Society in the Academic Year 2023/2024.
- ItemPosiedzenie Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego (Lublin, 23 XI 2019)(Wydawnictwo KUL, 2021) Kochanek, Piotr
- ItemRecenzja: Jan M. Wolski, Kultura monastyczna w późnośredniowiecznej Bułgarii, Byzantina Lodziensia 29, Łódź 2018, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, ss. 225(Wydawnictwo KUL, 2020) Kochanek, Piotr
- ItemRecenzja: Kazimierz Ginter, Wizerunek władców w “Historii kościelnej” Ewagriusza Scholastyka, Byzantina Lodzienasia 29, Łódź 2018, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego(Wydawnictwo KUL, 2020-06-15) Kochanek, Piotr
- ItemRecenzja: Oleksandr Kashchuk, Monoteletyzm w Bizancjum VII wieku: doktryna, polityka oraz ideologia władzy, Lwów 2019, ss. 344(Wydawnictwo KUL, 2020-06-15) Kochanek, Piotr
- ItemŚlady biblijnej, świętej Północy i antycznej Hyperborei w literaturze patrystycznej i średniowiecznej(Wydawnictwo KUL, 2022) Kochanek, Piotr„Hyperborea” to pojęcie dobrze znane badaczom starożytności. Również święta Północ biblijna, jako antyteza złowrogiej Północy Goga, jest dobrze znana badaczom Biblii. Ten artykuł przyjmuje za punkt wyjścia te dwie koncepcje. Jednak celem niniejszego artykułu jest skonfrontowanie biblijnej i antycznej wizji Północy z wybranymi źródłami patrystycznymi i średniowiecznymi. Chodzi o przedstawienie zmian w historycznym i geograficznym rozumieniu pojęcia „Hyperborea”. Literatura grecka opisuje Hyperboreę jako raj leżący na najdalszych krańcach Północy. Pozornie ta wizja Północy wydaje się być podobna do północnego raju w Biblii. Jednak literatura patrystyczna, która dobrze zna grecki mit o Hyperborejczykach, nie aplikuje go do żadnych analiz egzegetycznych. Hyperborea jest dla Ojców Kościoła „przedłużeniem” Scytii, a więc nie jest ona ani rajem, ani też idealną ziemią obiecaną. Jest ona częścią ekumeny i posiada wszystkie dobre i złe cechy terytorium, które zamieszkują zwykli ludzie. Hyperborea została przekształcona z greckiej krainy idealnej w historyczną, realnie istniejącą rzeczywistość. Nazwa ta była więc odnoszona zarówno do terytorium scytyjskiego, jak i do terenów leżących na północ od Scytii. Jednak rozwój horyzontu geograficznego stale przesuwał pojęcie „Hyperborea” coraz bardziej na północ. Linia tego horyzontu geograficznego została wyznaczona w literaturze bizantyńskiej przez Teofanesa w VIII wieku i przez Nicefora Gregorasa w XIV wieku. Ten ostatni wskazał na Ruś Moskiewską jako na leżącą na północnym-wschodzie chrześcijańską Hyperboreę. Taka sama linia geograficznego horyzontu w literaturze łacińskiej została bardzo delikatnie wskazana przez Adama z Bremy, który pisał o hyperborejskiej Skandynawii. Obok horyzontu geograficznego funkcjonował horyzont stricte literacki, gdzie dominował klasyczny topos oparty na tekstach autorów klasycznych.
- ItemStruktura arki Noego (Rdz 6,14-16) w łacińskich źródłach patrystycznych przed Augustynem z Hippony(Wydawnictwo KUL, 2024) Kochanek, PiotrNiniejszy artykuł zawiera filologiczno-historyczną analizę komentarzy jedenastu autorów łacińskich okresu wczesnochrzejańskiego na temat budowy Arki Noego (Rdz 6,14-16). Autorami tymi są: Tertulian, Cyprian, Pseudo-Cyprian, Wiktoryn z Patawii, Laktancjusz, Hilary z Poitiers, Grzegorz z Elwiry, Ambroży z Mediolanu, Maksymus z Turynu, Hieronim ze Strydonu i Orozjusz. Najważniejszymi punktami w ich odniesień do perykopy o potopie są trzy typologie: Noe – Chrystus, Arka Noego – Kościół Chrystusowy, wody potopu – woda chrztu. Typologie te zostały powiązane z tezą o wyłączności zbawienia w Kościele. Konstrukcja samej arki była w tym kontekście problemem drugo-, a nawet trzeciorzędnym. Jednak z biegiem czasu także i to zagadnienie stało się przedmiotem zainteresowania. Najwięcej uwagi „technicznej” strukturze arki poświęcili Grzegorz z Elwiry i Ambroży z Mediolanu. Należy tutaj dodać również tłumaczenie Orygenesowej II Homilii do Księgi Rodzaju autorstwa Rufina z Akwilei. Pisarze ci zwracali uwagę na piramidalny kształt arki Noego i dwustopniowy podział jej wnętrza na kondygnacje i piętra. Analizie poddano także symboliczne znaczenie wymiarów arki. Typologię arki – Kościoła powiązano także z rozważaniami na temat Kościoła jako mistycznego ciała Chrystusa. W ten sposób teolodzy łacińscy, jeszcze przed tłumaczeniem wspomnianej homilii Orygenesa przez Rufina, albo przyjmowali idee greckich Ojców Kościoła, albo sami dochodzili do tych samych wniosków. The article analyzes the comments of eleven Latin authors on the structure of Noah’s Ark (Genesis 6:14-16). These authors are: Tertullian, Cyprian, Pseudo-Cyprian, Victorinus of Patavia, Lactantius, Hilary of Poitiers, Gregory of Elvira, Ambrose of Milan, Maximus of Turin, Jerome of Strydon and Orosius. The most important points in their analyzes of the flood pericope were three typologies: Noah – Christ, Noah’s ark – the Church of Christ, the waters of the flood – the water of baptism. These typologies were closely related to the thesis regarding the exclusivity of salvation in the Church. The structure of the ark was a secondary or even tertiary problem in this context. However, over time, interest in this issue also gained attention. Gregory of Elvira and Ambrose of Milan paid the most attention to the „technical” structure of the Ark. A translation of Origen’s Second Homily on the Book of Genesis by Rufinus of Aquileia should be added here. These writers drew attention to the pyramidal shape of Noah’s Ark and the two-stage division of its interior: storeys and floors. The symbolic meaning of the dimensions of the Ark was also analyzed. The Ark-Church typology has also been linked to considerations on the Church as the mystical body of Christ. In this way, Latin theologians, even before the translation of Origen’s homily by Rufinus, either adopted the ideas of the Greek Fathers of the Church or reached the same conclusions themselves.
- Item„Świat starożytny – centrum i peryferie”. Konferencja Komisji Historii Starożytnej Polskiego Towarzystwa Historycznego (Wrocław, 14-16 września 2021)(Wydawnictwo KUL, 2021) Kochanek, PiotrSprawozdanie z konferencji "Swiat starożytny - centrum i peryferie". Konferencja Komisji Historii Starożytnej Polskiego Towarzystwa Historycznego (Wrocław, 14-16 września 2021).