Browsing by Author "Fiejdasz-Buczek, Lidia"

Now showing 1 - 14 of 14
  • Item
    Bł. cesarz Karol Habsburg (1887-1922). Chrześcijański polityk w służbie rodziny i narodu
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2016) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Karol Habsburg urodził się 17 sierpnia 1887 r. na zamku w Persenbeug nad Dunajem jako syn arcyksięcia Ottona (1865-1906) i księżniczki Marii Józefy Saksońskiej (1867-1944). Został wychowany w duchu katolickim i starannie przygotowany do bycia cesarzem. Tron Austro-Węgier objął po śmierci zamordowanego 28 czerwca 1914 r. w Sarajewie stryja Franciszka Ferdynanda (1863-1914). Cesarzem Austrii został 21 listopada 1916 r. Kilka dni później został ukoronowany na króla Węgier. W wieku 24 lat ożenił się z księżniczką Zytą z Burbonów (1892-1989), z którą miał ośmioro dzieci. Celem artykułu jest charakterystyka reform prawnych, administracyjnych i społecznych wdrożonych przez cesarza Karola (m.in. w zakresie prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia, poprawy sytuacji prawnej i materialnej rodzin, żołnierzy, jeńców i weteranów wojennych); konfrontacja tychże z encykliką Leona XIII Rerum Novarum; przedstawienie Karola jako chrześcijańskiego polityka, rzecznika pokoju, wzorowego małżonka i przykładnego ojca rodziny. Z powodu kultywowania miłości społecznej, rozumienia władzy jako świętej służby poddanym sobie narodom oraz realizacji powołania do świętości w życiu rodzinnym i w działalności politycznej Jan Paweł II beatyfikował go 3 października 2004 r. Tym, „na których spoczywa ciężar odpowiedzialności politycznej w dzisiejszej Europie!”, wskazał go jako przykład do naśladowania i wzór odpowiedzialności społecznej. Charles of Austria-Hungary was born in Persenbeug Castle near Dunay river on September 17th 1887. He was a son of archduke Otton (1865-1906) and Princess Maria Josepha of Saxony (1867-1944). He was raised as the Catholic spirit and was carefully prepared to be a future emperor. On November 21st, 1916 he become the Emperor of the Austria, and later the King of Hungary. At age 24, he married a princess Zyta of Bourbon (1892-1989), with whom he had eight children. The aim of this article is the characteristic of law, administrative and social reforms of the Emperor Charles of Austria-Hungary (inter alia: in the field of labour law, social security; public safety; health care; improving the legal and financial situation of families, soldiers, prisoners and war veterans). Confrontation of these issues with Leo XIII's encyclical Rerum Novarum and presentation of Charles of Austria-Hungary as a Christian politician who promoted peace, a role-model husband and good father. Due to cultivating social spirit, understanding the power as a sacred service to the nations and implementation of the vocation to holiness in family life and in the political activity he was beatified by John Paul II the Pope on October 3st 2004. He pointed him as an example to follow and social responsibility for those “who bear the burden of political responsibility in Europe today”.
  • Item
    Dowodzenie cudu według nowego Regulaminu Konsulty Medycznej z 23 września 2016 r.
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Papa Pio XII, con il documento Commissione medica per l’amministrazione delle guarigioni miracolose proposte per causa di beatificazione e canonizzazione (22 ottobre 1948), fondò la Commissione dei Medici presso la Congregazione dei Riti. Il 15 dicembre 1948 diede alla Commissione uno statuto (Statuto della Commissione medica per l’esame delle guarigioni miracolose proposte per le cause di beatificazione e canonizzazione), con il quale, insieme alla Commissione, nominò la Commissione dei Medici. I successivi papi Giovanni XXIII, Paolo VI e Giovanni Paolo II perfezionarono le modalità di procedere in materia di dimostrazione di miracoli emanando regolamenti successivi. L’autrice del presente articolo dopo la loro analisi ha presentato e commentato l’ultimo regolamento della Commissione dei Medici, il quale, in base al mandato di papa Francesco, è stato approvato il 24 agosto 2016 dal segretario di Stato Pietro Parolin. L’autrice ha dimostrato che i nuovi regolamenti hanno contribuito al livello delle discussioni scientifiche; il numero di medici esperti che esaminano il caso presentato è aumentato da 5 a 7 esperti. L’autrice ritiene che questi cambiamenti offriranno un maggior grado di certezza morale a chi si pronuncerà in questi casi e che saranno estremamente utili per dimostrare l’obiettivo con cui vengono sottoposti all’analisi.
  • Item
    Elżbieta Szczot (1965-2024). W służbie rodzinie, nauce, Kościołowi
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    W artykule zaprezentowano życie, dorobek naukowy, dydaktyczny, organizacyjny i społeczny dr hab. Elżbiety Szczot, prof. KUL, która z Wydziałem Prawa KUL związała się najpierw poprzez studia na kierunku prawo (1985-1990) i prawo kanoniczne (1990-1993), a następnie przez zatrudnienie, gdzie przez ponad 30 lat twórczo i owocnie wypełniała powierzone jej obowiązki nauczyciela akademickiego. Była Osobą niezwykle pracowitą, skromną, serdeczną. Zapisała się w pamięci współpracowników jako prawnik i wybitna kanonistka, wychowawczyni młodzieży akademickiej. Elżbieta Szczot została zatrudniona na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego KUL 1 października 1993 r. w charakterze asystenta przy Katedrze Prawa Sakramentów. W 1998 r. uzyskała stopień doktora w zakresie nauk prawnych na podstawie rozprawy "Prawo wiernego do Eucharystii według kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku". W 2011 r. habilitowała się na podstawie dorobku naukowego i monografii "Ochrona rodziny w prawie Kościoła łacińskiego", Lublin 2010, uzyskując stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego, specjalność – kościelne prawo rodzinne. Z dniem 1 października 2014 r. awansowała na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 2011-2017 była kierownikiem Katedry Nauk o Polityce w Instytucie Europeistyki KUL. We wrześniu 2023 r. Instytut Prawa Kanonicznego poparł jej kandydaturę i została wybrana na członka Rady Doskonałości Naukowej na kadencję 2024-2027 w dyscyplinie prawo kanoniczne. Była członkiem licznych stowarzyszeń naukowych. Jest autorką dwóch monografii, ponad 60 artykułów, 17 książek naukowych. Jej badania naukowe koncentrowały się m.in. na prawie sakramentów świętych, ochronie małżeństwa i rodziny, na procesach związanych z integracją europejską i politykami szczegółowymi Unii Europejskiej. The article presents the life and research, teaching, organisational and social achievements of dr hab. Elżbieta Szczot, Professor of the Catholic University of Lublin who first became affiliated with its Facul-ty of Law through her studies in law (1985–1990) and canon law (1990–1993), and then through her employ-ment, where for over 30 years she creatively and fruitfully fulfilled the duties of academic teacher entrusted to her. She was an extremely hard-working, modest and warm-hearted person. Her colleagues remember her as a lawyer and an outstanding canonist, and as an educator of university students. Elżbieta Szczot was employed at the Faculty of Canon and Secular Law of the Catholic University of Lublin on 1 October 1993 as an assistant at the Chair of Sacramental Law. In 1998, she obtained her doctoral degree in legal sciences with the dissertation Prawo wiernego do Eucharystii według Kodeksu Prawa kanonicznego z 1983 roku [The faithful’s right to the Eucharist according to the Canon Code of 1983]. In 2011, she was habilitated based on her academic achievements and the monograph Ochrona rodziny w prawie Kościoła łacińskiego [Protection of the family in the law of the Latin Church] (Lublin 2010), obtaining the degree of Doctor of Laws in the field of canon law, speciali-sation – ecclesiastical family law. As of 1 October 2014, she was promoted to the position of associate professor. From 2011 to 2017, she was Head of the Department of Political Science at the Institute of European Studies of the Catholic University of Lublin. In September 2023, the Institute of Canon Law endorsed her candidacy and she was elected as a member of the Council for Scientific Excellence for the 2024–2027 term in the discipline of Canon Law. She was a member of numerous scientific associations. She was the author of two monographs, more than 60 articles and 17 scientific books. Her research focused on the law of the sacraments, the protection of marriage and the family, processes related to European integration and specific policies of the European Union, among others. В статье представлены жизненные, научные, дидактические, организационные и обществен-ные достижения доктора Эльжбеты Щот, профессора Люблинского католического университета, кото-рая была связана с Юридическим факультетом Люблинского католического университета сначала через учебу на Юридическом (1985–1990) и Каноническом (1990–1993) факультетах, а затем через работу, где на протяжении более 30 лет она творчески и плодотворно выполняла возложенные на нее обязанности академического преподавателя. Она была чрезвычайно трудолюбивым, скромным и добросердечным человеком. В памяти сотрудников она осталась как юрист и выдающийся канонист, воспитатель академи-ческой молодежи. Эльжбета Щот поступила на работу на Факультет канонического и светского права Лю-блинского католического университета 1 октября 1993 года в качестве ассистента на Кафедре права та-инств. В 1998 году она получила степень кандидата юридических наук на основании диссертации Право верующего на Евхаристию в соответствии с Кодексом канонического права 1983 года. В 2011 году на основании своих научных достижений и монографии Защита семьи в праве Латинской Церкви (Люблин 2010) получила степень доктора юридических наук в области канонического права, по специальности «Церковное семейное право». С 1 октября 2014 года получила должность ассоциированного профессо-ра. С 2011 по 2017 год возглавляла Кафедру политических наук в Институте европейских исследований Люблинского католического университета. В сентябре 2023 года Институт канонического права одобрил ее кандидатуру, и она была избрана членом Совета по научному совершенству на срок 2024–2027 го-дов по дисциплине «Каноническое право». Была членом многочисленных научных ассоциаций. Является автором двух монографий, более 60 статей, 17 научных книг. Ее исследования посвящены, в частности, праву Таинств, защите брака и семьи, процессам, связанным с европейской интеграцией и отдельными направлениями политики Европейского союза. У статті представлено життєвий, науковий, дидактичний, організаційний та громадський доро-бок професора Люблінського католицького університету (KUL) доктора Ельжбєти Щот, яка була пов’я-зана з Юридичним факультетом Люблінського католицького університету спочатку навчанням права (1985–1990 рр.) та канонічного права (1990–1993 рр.), а потім трудовою діяльністю, де понад 30 років творчо і плідно виконувала покладені на неї обов’язки академічного викладача. Вона була надзвичайно працьовитою, скромною і доброю людиною. У пам’яті колег залишилася як правник і видатний каноніст, вихователь академічної молоді. Ельжбєтa Щот була прийнята на Факультет канонічного і світського права Люблінського католицького університету 1 жовтня 1993 року на посаду асистента Кафедри сакраментального права. У 1998 році здобула ступінь кандидата юридичних наук, захистивши дисертацію на тему Право вірних на Євхаристію згідно з Кодексом канонічного права 1983 року. У 2011 році на основі наукових досягнень та монографії Захист сім’ї у праві Латинського Костелу (Люблін, 2010) здобула науковий ступінь доктора юридичних наук у галузі канонічного права за спеціальністю „Церковне сімейне право”. Звання професора надзвичайного отримала 1 жовтня 2014 року. З 2011 по 2017 рік очолювала Кафедру політології Інституту європейських студій Люблінського католицького університету. У вересні 2023 року Інститут канонічного права підтримав її кандидатуру, і вона була обрана членом Ради наукової доскона-лості на термін 2024–2027 рр. з дисципліни „Канонічне право”. Вона є членом численних наукових асоці-ацій. Авторка двох монографій, понад 60 статей, 17 наукових посібників. Її наукові дослідження зосере-джені, зокрема, на праві таїнств, захисті шлюбу та сім’ї, процесах, пов’язаних з європейською інтеграцією та конкретними політиками Європейського Союзу.
  • Item
    In memoriam Ks. prof. dr hab. Henryk Misztal 1936-2020
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Fiejdasz-Buczek, Lidia; Stanisz, Piotr
  • Item
    Na peryferiach choroby i cierpienia. Praktyka Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych pontyfikatu papieża Franciszka
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Autorka, przyjmując za punkt wyjścia nauczanie papieża Franciszka w czasie pandemii COVID-19 na temat doświadczenia choroby, cierpienia i śmierci oraz zachętę, by w tym trudnym czasie czerpać wzory do naśladowania z przykładów świętych i błogosławionych, postawiała tezę: czy w prowadzonych aktualnie przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych procesach kanonizacyjnych odnajdziemy postaci, które mogą inspirować osoby dotknięte chorobą i cierpieniem? Czy Kongregacja prowadzi jakieś procesy kanonizacyjne lekarzy, pielęgniarek i personelu medycznego? Spośród ponad 3,5 tysiąca męczenników i wyznawców dokonała wyboru kilkudziesięciu postaci czasowo najbliższych współczesnemu człowiekowi (z XX i XXI w.), aby ukazać walor eklezjalny (momentum ecclesiale) ich spraw. Posługując się metodą dogmatyczno-prawną oraz teologiczno-prawną, Autorka wykazała, że w orzecznictwie Kongregacji wzory do naśladowania odnajdą ludzie w każdym wieku i stanie, dotknięci nieuleczalną chorobą (jak bł. Carlo Acutis, Alexia González-Barros, czy bł. Nuncjusz Sulprizio), niepełnosprawnością (jak ks. Alojzy Schwartz), różnorakim cierpieniem (Benedetta Bianchi Porro). Wśród czcigodnych sług Bożych, świętych i błogosławionych są twórcy dzieł służących ochronie zdrowia (św. Matka Teresa z Kalkuty, św. Maria Teresa Chiramel Mankidiyan, bł. ks. Luigi Novarese, bł. Matka Róża Czacka, Urszula Mezzini, bł. bp Álvaro del Portillo), lekarze (np. Mariano Mullerat i Soldevila) i pielęgniarki różnych specjalizacji (Hanna Chrzanowska), położne, pielęgniarz Luigi Bordino, studenci medycyny (np. bł. Sandra Sabattini), ochotniczki Czerwonego Krzyża (María Pilar Gullón Yturriaga, Octavia Iglesias Blanco, Olga Pérez-Monteserín Núñez), profesorowie medycyny (bł. José Gregorio Hernández Cisneros, Jérôme Lejeune), pracujący w warunkach epidemii (bł. Irene Stefani, ks. Saturnino López Novoa i in.). Są to osoby bardzo nowoczesne, zasłużone dla współczesnej nauki, kandydaci do Pokojowej Nagrody Nobla (Alojzy Schwartz) oraz jej laureaci (Jan Paweł II, Matka Teresa z Kalkuty). Wszyscy wyróżniali się głęboką wiarą, praktyką cnót w stopniu heroicznym, zwłaszcza triadą nadziei, miłości i wiary. Z zapałem wychodzili na peryferie, by nieść ulgę cierpiącym. W ich osobach Kościół świętuje „kreatywność chrześcijańskiego miłosierdzia”.
  • Item
    Nowy regulamin Konsulty Medycznej z 23 września 2016 roku
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2017) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Konsulta Medyczna (Techniczna) jest organem kolegialnym Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Składa się z biegłych lekarzy (lub innych specjalistów), którym ze względu na niekwestionowane kompetencje i sprawdzoną moralność, Kongregacja powierza badanie uzdrowień (lub innych zjawisk) przedstawianych jako cudowne w procesach beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. Celem artykułu jest ukazanie zmian i ich skutków, które w funkcjonowaniu Konsulty Medycznej wprowadził jej regulamin ogłoszony 23 września 2016 r. Medical Board (Technical) of the Congregation for the Causes of the Saints is the collective body. It is composed of experts medical (or other experts), due to their unquestionable competence and proven morality, Congregation for the Causes of the Saints entrusts the study of healings (or different phenomenons), presented as a miraculous in causes of the canonization and beatifications. The aim of this paper is presentation of changes and their consequences, which were introduced by Regulations of the Medical Board promulgated on September 23, 2016, in its functioning.
  • Item
    Pojęcie relikwii oraz kanoniczne rozpoznanie, przeniesienie i konserwacja doczesnych szczątek sług Bożych według instrukcji Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych z 8 grudnia 2017 roku
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2018) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Po raz pierwszy od reformy prawa kanonicznego w 1983 r., w oficjalnym dokumencie Stolicy Apostolskiej została uporządkowana terminologia dotycząca relikwii. Instrukcja wyróżnia relikwie znaczne i nieznaczne. Nawiązując do dekretów Kongregacji Obrzędów ukazano racje, dla których ten podział słusznie został wprowadzony. Kompetentny do przeprowadzenia wszystkich czynności na doczesnych szczątkach sługi Bożego jest biskup diecezji lub eparchii, gdzie one spoczywają, po uzyskaniu zgody spadkobierców i zgody Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych (możliwe są różne warianty). Oprócz trybunału, biskup mianuje biegłych patomorfologów, osoby do wykonania czynności technicznych oraz dwóch świadków przeprowadzonych czynności. Omówiono przebieg kanonicznej identyfikacji zwłok, pobranie fragmentów na wypadek spodziewanej beatyfikacji oraz czynności końcowe. For the first time since the reform of canon law in 1983, the terminology regarding relics was included in an official document of the Holy See. The Instruction distinguishes between significant and non-significant relics. Referring to the decrees of the Sacred Congregation of Rites, it shows the reasons why this particular division was rightly introduced. The bishop of the diocese or eparchy where the mortal remains are preserved is competent to perform all the possible procedures on them, provided he has previously obtained the consent of the heirs and the consent of the Congregation for the Causes of Saints (different variants are possible). Apart from a tribunal, the bishop nominates expert pathologists to perform technical procedures and two witnesses. The article discusses the procedures of canonical recognition of the remains, extraction of fragments in case of the imminent beatification, and some final operations.
  • Item
    Prawo i praktyka kanonizacyjna za pontyfikatu papieża Franciszka
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Fiejdasz-Buczek, Lidia
  • Item
    Śp. Ks. Prof. Dr Hab. Henryk Misztal (1936-2020)
    (Stowarzyszenie Kanonistów Polskich, 2021) Fiejdasz-Buczek, Lidia; Stanisz, Piotr
    Z dużym smutkiem i poczuciem niepowetowanej straty, choć jednocześnie z chrześcijańską nadzieją na zmartwychwstanie, przyjęliśmy wiadomość o śmierci ks. prof. dra hab. Henryka Misztala, która nastąpiła 28 października 2020 r. Wraz z Jego odejściem wielu z nas utraciło istotny przez lata punkt odniesienia i prawdziwy wzór miłości bliźniego oraz wiary i zaufania Panu Bogu. Natomiast nauka prawa kanonicznego i prawa wyznaniowego bez wątpienia straciła jednego ze swych najwybitniejszych przedstawicieli.
  • Item
  • Item
    The Concept of Relics and Canonical Recognition, Transfer and Preservation of the Mortal Remains of Servants of God According to the Instruction of the Congregation for the causes of Saints of 8 December 2017
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2018) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    For the first time since the reform of canon law in 1983, the terminology regarding relics was included in an official document of the Holy See. The Instruction distinguishes between significant and non-significant relics. Referring to the decrees of the Sacred Congregation of Rites, it shows the reasons why this particular division was rightly introduced. The bishop of the diocese or eparchy where the mortal remains are preserved is competent to perform all the possible procedures on them, provided he has previously obtained the consent of the heirs and the consent of the Congregation for the Causes of Saints (different variants are possible). Apart from a tribunal, the bishop nominates expert pathologists to perform technical procedures and two witnesses. The article discusses the procedures of canonical recognition of the remains, extraction of fragments in case of the imminent beatification, and some final operations. Po raz pierwszy od reformy prawa kanonicznego w 1983 r., w oficjalnym dokumencie Stolicy Apostolskiej została uporządkowana terminologia dotycząca relikwii. Instrukcja wyróżnia relikwie znaczne i nieznaczne. Nawiązując do dekretów Kongregacji Obrzędów ukazano racje, dla których ten podział słusznie został wprowadzony. Kompetentny do przeprowadzenia wszystkich czynności na doczesnych szczątkach sługi Bożego jest biskup diecezji lub eparchii, gdzie one spoczywają, po uzyskaniu zgody spadkobierców i zgody Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych (możliwe są różne warianty). Oprócz trybunału, biskup mianuje biegłych patomorfologów, osoby do wykonania czynności technicznych oraz dwóch świadków przeprowadzonych czynności. Omówiono przebieg kanonicznej identyfikacji zwłok, pobranie fragmentów na wypadek spodziewanej beatyfikacji oraz czynności końcowe.
  • Item
    Współdziałanie Kościoła i państwa na rzecz pokoju i pojednania na Półwyspie Koreańskim. Wstęp do badań
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Buczek, Lech; Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Celem artykułu jest analiza form współpracy Kościoła Katolickiego z państwem na rzecz pokoju i pojednania na Półwyspie Koreańskim. Tytułem wstępu przedstawiono genezę współczesnych państw koreańskich oraz odmienności ustroju i porządków prawnych Republiki Korei i Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Na tym tle, wykorzystując metodę historyczną i prawno-dogmatyczną, usystematyzowano i scharakteryzowano ważniejsze działania Kościoła Katolickiego (na poziomie parafii, diecezji, Konferencji Episkopatu Republiki Korei i Stolicy Apostolskiej), które zostały ukierunkowane na realizację idei zjednoczenia państw koreańskich. Ustalono, że chociaż w konstytucjach obu tych państw dano wyraz dążeniom do pokojowego zjednoczenia, to jednak współpraca instytucji politycznych i kościelnych w omawianym zakresie w małym stopniu opiera się na aktach normatywnych. W praktyce ma ona z reguły charakter nieformalny, a jej powodzenie zależy między innymi od stopnia wzajemnego zaufania stron. Istotne znaczenie posiada też jednak wola mocarstw, które mają swoje interesy w tej części świata. Niemniej jednak to właśnie z zasady pokojowego zjednoczenia Kościół Katolicki wyprowadza swoją kompetencję do współdziałania i wspierania wysiłków na rzecz pojednania i potencjalnego zjednoczenia Półwyspu Koreańskiego.
  • Item
    Wybrane portrety kobiet beatyfikowanych za pontyfikatu papieża Franciszka
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Papież Franciszek w swoim nauczaniu podkreśla, że powołanie do święto­ści jest powołaniem normalnym. Bardzo mocno akcentuje uświęcanie się w zwy­czajnych okolicznościach codziennego życia, co wyraził w adhortacji apostolskiej Gaudete et exsultate o powszechnym powołaniu do świętości w świecie współ­czesnym. Franciszek pisze w niej o „świętych z sąsiedztwa”, czyli ludziach ży­jących wokół nas, którzy z wielką miłością realizują swoje obowiązki. Zachęca, by czerpać wzory do naśladowania ze świętych i błogosławionych. Wśród nich zwraca szczególną uwagę na „«geniusz kobiecy» przejawiający się w kobiecych stylach świętości, niezbędnych do odzwierciedlenia świętości Boga na tym świe­cie”. Dopełnieniem artykułu jest charakterystyka wybranych portretów niewiast beatyfikowanych z mandatu papieża Franciszka.
  • Item
    Zagadnienia wybrane z procesu beatyfikacyjnego Pawła Yun Ji-chunga i jego 123 Towarzyszy Męczenników
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2020) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Myśl o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego Pawła Yun Ji-chunga i jego Towarzyszy, tj. męczenników zamordowanych in odium fidei w latach 1791-1888, zrodziła się jeszcze przed kanonizacją Andrzeja Kima Tae-gŏna, Pawła Chŏng Ha-sanga i 101 Towarzyszy (†1839-1868), która odbyła się 6 maja 1984 r. w Seulu. W 1997 r. Konferencja Episkopatu Korei połączyła inicjatywy kilku diecezji pod nazwą „Wspólne promowanie beatyfikacji i kanonizacji męczenników koreańskich” i przyjęła obowiązki powoda sprawy. Po uzyskaniu w 2002 r. dyspensy Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych od normy 5a Normae servandae, jeden proces 124 męczenników zamordowanych w jedenastu diecezjach mógł przeprowadzić biskup diecezji Masan. W prawie kanonizacyjnym zasadą jest, że zanim biskup kompetentny rozpocznie proces, podda ocenie teologicznej opublikowane pisma kandydata na ołtarze, upewniając się, czy nie znajduje się w nich nic, co sprzeciwia się wierze lub dobrym obyczajom. Ocenie teologicznej poddano dwutomowy katechizm Kościoła katolickiego Jugyo-Yoji, którego autorem był Jeong Yak-jong (1760-1801), jeden ze 124 Świadków Wiary. W kolejnej części artykułu scharakteryzowano grupę 124 Męczenników ze względu na narodowość, stan w Kościele, płeć, wiek, status społeczny i wykonywany zawód oraz stan cywilny. Następnie scharakteryzowano prześladowcę i sposoby zadawania śmierci. Całość zamyka omówienie ceremonii beatyfikacyjnej, której osobiście przewodniczył papież Franciszek, a nie delegat Ojca Świętego (jak ma to miejsce od 2005 r.), oraz charakterystyka przesłania, jakie Kościołowi w Korei niesie beatyfikacja Pawła Yun Ji-chunga i jego 123 Towarzyszy Męczenników. The first thought of initiating the beatification process of Paul Yun Ji-chunga and his companions who was martyred in period 1791-1888, was even before canonization of 103 Korean martyrs (†1839-1868). This first canonization took place on May 6, 1984 in Seoul. In 1997 Bishops’ Conference of Korea linked several diocese initiatives into a one under the name “Joint promotion for the Beatification and Canonization of Korean martyrs” and adopted the responsibilities of the Petitioner of the Cause. After obtaining the dispensation of the Congregation for the Causes of Saints from the norm 5a Normae servandae in 2002, one process of 124 martyrs murdered in 11 dioceses could have been carried out by the bishop of the Masan diocese. In accordance with the rule of canonization law: before competent Bishop initiate the process, he evaluate published writings of the Servant of God, assuring that there is nothing in them that is against faith or good morals. Such a type of assessment was subjected to two-volume catechism of the Catholic Church of Korea Jugyo-Yoji, written by Jeong Yak-jong (1760-1801), one of the 124 Witnesses of Faith. In the next part of this paper includes a characteristic of a group of 124 Korean martyrs under following criterion: nationality, church status, sex, age, social status, profession and marital status. Then a persecutor and ways of killing were characterised. At the end there is a description of a Beatification ceremony led by Pope Francis himself (not by his delegate as it usually happened before 2005) and characteristic of the message that the beatification of Paul Yun Ji-chung and his 123 Companions carries in the Church of Korea.