Książki/rozdziały (WKUL)

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/20.500.12153/272

Browse

Browsing Książki/rozdziały (WKUL) by Title

Now showing 1 - 20 of 122
  • Item
    A pessoa e a família diante dos desafios civilizacionais. A pedagogia do desenvolvimento e da educação integral no conceito de proteção de Edmundo Bojanowski
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Opiela, Maria Loyola
    The publication is to a large extent a direct reference to the texts of Edmund Bojanowski on the analysis of history, the diagnosis of the situation of native education in the broad context of time, space and changes in the area of Latin civilization. It also contains many cited research results and analyses of contemporary education, facing the multiple challenges of intense civilization changes. Presented content and analysis of very important and urgent problems are not decisive, and above all diagnosing and suggesting a response to the formulated need for the revival of civilization through education. An important aspect of this need is the pedagogy of integral development and education, and its aim is to protect the person and the family. This proposal concerns its implementation in the concept of E. Bojanowski's protection in relation to anthropological, metaphysical, axiological foundations and assumptions. It is a coherent and lasting set of educational practices as a still valid proposal to protect a person and family against contemporary challenges.
  • Item
    A Visionary and Realist. Idzi Radziszewski: Founder of the Catholic University of Lublin
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Dębiński, Antoni; Pyter, Magdalena
    A Visionary and Realist. Idzi Radziszewski: Founder of the Catholic University of Lublin is a potted biography of the Rev. Idzi Radziszewski and a record of his successful efforts to establish the University of Lublin. The work focuses entirely on Radziszewski, his scholarly pursuits across European countries, and studies at various academic centres before he finally settled in Lublin in 1918, at that time located in the heart of reborn Poland, to launch his university project. The book reports the most distinctive facts of the Rev. Radziszewski’s life and scientific activity. The authors provide information about his family home, studies at the divinity school in Włocławek and at the Imperial Roman Catholic Theological Academy in Saint Petersburg, doctoral training at Leuven, Belgium. They share facts of Radziszewski’s work as regent at the divinity school in Włocławek, his return to Saint Petersburg to assume the position of rector of the Theological Academy, his relationship with the Polish community in the city on the Neva River, his early plan to establish a higher education institution in Poland. Next, the authors cover Redziszewski’s arrival in Lublin and efforts to bring his plans to fruition and his attempts to secure approval from ecclesiastical authorities and the central administration to open a university, his rectorship and early operation of the new institution, and finally Radziszewski’s illness and death. The main body of the book closes with a narrative on the operation of the Catholic University of Lublin over the decades that followed and until the present day. The book abounds in valuable archival material. In addition to records from the Archives of the Catholic University of Lublin, the authors explore the resources from Saint Petersburg archives (the Central State Historical Archives of the City of Saint Petersburg; the Russian State Historical Archives in Saint Petersburg). Some other useful sources are documents from Warsaw-based archives (the Central Archives of Modern Records; the Archives of the Warsaw University of Technology) and the Lithuanian Central State Archive in Vilnius. On top of that, the book offers a rich iconographic and visual material, both historical and contemporary.
  • Item
    Aktualny stan wiedzy na temat biopreparatów stosowanych w rolnictwie
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Kuźniar, Agnieszka; Włodarczyk, Kinga; Gromadzka, Patrycja; Siara, Anna; Wolińska, Agnieszka
    Od XX wieku w związku powszechnym rozwojem konwencjonalnej produkcji rolnej obserwujemy jej wymierne konsekwencje, m.in. wyczerpywanie się zasobów naturalnych, zwiększoną erozję i utratę naturalnej żyzności gleb, wzrost liczby nowych chorób, załamanie zaopatrzenia w wodę, ograniczenie produkcji biomasy i zaburzenie różnorodności przyrodniczej. Dlatego wprowadzenie nowych zasad do produkcji rolnej stało się nieuniknione. Obecnie realizowany jest trend oparcia zintegrowanej produkcji rolnej na koncepcji agroekologicznej. To człowiek dzięki swojemu doświadczeniu i wiedzy oraz efektom ciągłego postępu w nauce i technologii, może zarządzać glebami i roślinami, w celu zaspokojenia rosnących i zmieniających się ludzkich potrzeb żywnościowych bez szkody dla środowiska (Basso i Diaz 2004). Obecnie duży nacisk jest położony na ochronę środowiska i zrównoważony rozwój, idący w harmonii z naturą. Nie możemy jednak zapominać, że zrównoważona produkcja ma również na celu zwiększenie produkcji żywności oraz ograniczenie występowania chorób i szkodników do tego stopnia, by nie powodowały znacznych szkód w uprawach rolniczych. Dlatego niezwykle ważne jest opracowywanie nowych metod przywracania naturalnych mechanizmów stabilności zarówno w społeczności mikroorganizmów, jak i roślin uprawnych. Opinia publiczna coraz częściej i coraz głośniej wyraża zaniepokojenie odnośnie wpływu stosowania pestycydów na środowisko, co powoduje, że kładziony jest coraz większy nacisk na projektowanie i opracowywanie nowych środków do ochrony upraw o pożądanym profilu środowiskowym oraz z niską toksycznością dla ludzi i dzikich zwierząt (Srinivasan 2006). W tym kontekście wprowadzenie biopreparatów staje się lepszą alternatywą niż stosowanie syntetycznych nawozów i środków ochrony roślin. Niniejsza opracowanie na podstawie badań prezentowanych w światowej literaturze podsumowuje aktualny stan wiedzy w zakresie stosowania, działania i charakterystyki biopreparatów aplikowanych w rolnictwie.
  • Item
    Alternatywne metody rozwiązywania sporów budowlanych
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Bara, Damian
    Celem publikacji jest przybliżenie możliwości wykorzystania alternatywnych metod rozwiązywania sporów mogących wyniknąć w trakcie realizacji inwestycji budowlanej. Z uwagi na charakterystykę prawa budowlanego oraz brak syntetycznych przepisów odnoszących się do powyższej problematyki zasadnym było podjęcie tego zagadnienia i dokonanie stosownych analiz zarówno przepisów prawnych jak i dostępnej literatury tak krajowej jak i zagranicznej. Podstawową metodą badawczą, która znalazła zastosowanie przy opracowywaniu publikacji była metoda dogmatyczno – prawna uwzględniająca powszechnie stosowane metody wykładni aktów normatywnych, tj. wykładnię językową, systemową oraz funkcjonalna. W przypadku niektórych zagadnień zastosowanie znalazła również wykładnia historyczno- prawna, która umożliwi przedstawienie genezy oraz ewolucji zarówno ADR-ów jak i przedstawienie genezy rozwoju prawa budowlanego w Polsce. Pomocniczo zastosowana została metoda komparatystyki prawniczej. Konieczność zasięgnięcia do rozwiązań wykształconych w innych systemach prawnych wynika przede wszystkim z braku regulacji prawnej dotyczącej zastosowania ADR w prawie budowlanym jak i braku literatury krajowej obejmującej swoim zakresem przedmiot rozważań niniejszej dysertacji. Publikacja została podzielona na cztery części. Rozdział pierwszy ma charakter teoretyczny i został poświęcony zagadnieniom wstępnym odnoszącym się m.in. do procesu kształtowania się prawa budowlanego począwszy od okresu zaborów, poprzez II Rzeczpospolitą, okres powojenny aż do czasów współczesnych. Druga część poświęcona została instytucji negocjacji, ze szczególnym uwzględnieniem negocjacji w prawie budowlanym. Rozdział trzeci koncentruje się na instytucji mediacji. W rozdziale tym przybliżono istotne kwestie dotyczące postępowania mediacyjnego, w tym wykorzystania mediacji w przypadku sporów powstałych na gruncie prawa budowlanego. Ostatni rozdział został poświęcony instytucji arbitrażu w kontekście rozwiązywania sporów powstałych w trakcie realizacji inwestycji budowlanej. Publikacja stanowi nowatorskie ujęcie przedstawionej problematyki uwzględniające praktyczne wykorzystanie alternatywnych metod rozwiązywania sporów mogących wyniknąć w trakcie realizacji inwestycji budowlanej.
  • Item
    Ambasador na rozdrożu. Świat wartości w poradnikach dyplomatycznych Pierwszej Rzeczypospolitej oraz ich europejski kontekst
    (Wydawnictwo KUL, 2023) Nowakowski, Michał E.
    Publikacja inspirowana nurtem badawczym New Diplomatic History stanowi pierwszą próbę całościowego omówienia staropolskich poradników dyplomatycznych – dotychczas jednego ze słabiej rozpoznanych gatunków piśmiennictwa Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Dzieła polskie zostały zestawione z obfitym materiałem źródłowym, obejmującym przede wszystkim liczne wczesnonowożytne poradniki dyplomatyczne powstałe w zachodniej Europie, a także wybrane przykłady literatury politycznej, relacji poselskich, listów czy diariuszy. Umożliwiło to ukazanie zarówno związków staropolskiej refleksji dyplomatycznej z europejską, jak i jej cech dystynktywnych. Praca prezentuje omawiane teksty w kontekście kluczowych dla nich problemów badawczych, a więc kwestii suwerena i autonomii dyplomatów, ich powinności reprezentacyjnych oraz negocjacyjnych, zdobywania przez nich informacji czy wreszcie ich niejednoznacznej relacji z prawdą i kłamstwem. Zgodnie z założeniami metodologicznymi New Diplomatic History, w badaniach wykorzystano zróżnicowane instrumentarium badawcze, łączące narzędzia filologiczne z wiedzą z zakresu historii dyplomacji i historii idei oraz nauk politycznych. Dzięki przeprowadzeniu analizy z perspektywy aksjologicznej, zrekonstruowano świat wartości staropolskich teoretyków dyplomacji, a wnioski, jakie przy tym sformułowano, mają zastosowanie dla szerokiego grona uczonych – od historyków stosunków międzynarodowych po badaczy literatury politycznej. Inspired by studies in the New Diplomatic History, this book constitutes the first attempt at a comprehensive discussion of early modern Polish diplomatic manuals—hitherto one of the less recognized textual genres of the Polish–Lithuanian Commonwealth. It compares Polish writings with abundant source material, including numerous diplomatic manuals produced in Western Europe, as well as selected examples of political literature, diplomatic relations, letters, or diaries. This allowed to show both the links of Polish diplomatic reflection with the European one, as well as its distinctive features. The book examines those texts in the context of the key research problems, namely the issues of the sovereign and autonomy of the diplomats, their representational and negotiating duties, information gathering, and their ambiguous relationship with truth and deceit. Following the methodological objectives of the NDH, the study employed a diverse research apparatus, combining philological tools with knowledge of the history of diplomacy and the history of ideas and political science. By analyzing from an axiological perspective, I have reconstructed the world of values of Polish diplomatic theorists, while the conclusions formulated apply to a wide range of academics—from historians of international relations to scholars of political literature.
  • Item
    Biblijne i rzymskie korzenie procesowej zasady testis unus testis nullus
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Adamczewski, Karol
    Praca stanowi próbę udowodnienia tezy, iż procesowa zasada testis unus testis nullus posiadała swoje korzenie w źródłach biblijnych oraz w prawie rzymskim. Przedstawiono w niej szczegółowo genezę i rozwój wspomnianej zasady na gruncie dwóch odrębnych, ale wzajemnie na siebie wpływających porządków prawnych. Celem pracy było ukazanie genezy zasady testis unus testis nullus oraz prześledzenie jej ewolucji w źródłach biblijnych oraz w źródłach prawa rzymskiego klasycznego i poklasycznego. Istotne było również zwrócenie uwagi na proces recepcji tej zasady do sądownictwa kościelnego w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. W tym kontekście niezbędne było porównanie norm jej stosowania na gruncie obu porządków prawnych i wskazanie różnic. Podjęty problem badawczy został przedstawiony w trzech rozdziałach, które poprzedza wstęp i wieńczy zakończenie. Pierwszy rozdział został poświęcony zagadnieniu liczby i roli świadków w źródłach Starego Testamentu oraz w wybranych komentarzach rabinistycznych. W drugim rozdziale przedmiotem analizy, także w kontekście wymaganej liczby świadków oraz wartości ich zgodnych zeznań, były źródła Nowego Testamentu. W analizie biblijnych i rzymskich korzeni procesowej zasady testis unus testis nullus znamienny wydaje się fakt, iż na kilka wieków przed jej ogłoszeniem przez cesarza Konstantyna Wielkiego, w społeczności i prawodawstwie starohebrajskim wyraźnie podkreślano konieczność wystąpienia przynajmniej dwóch lub trzech świadków w ustaleniu prawdy procesowej. Pojedyncze zeznanie w sprawie uważano za niewystarczające. Można uznać, iż koncepcja dowodu opartego na zeznaniach świadków w prawie Mojżeszowym wykazywała się niezależnością i oryginalnością. W trzecim rozdziale została ukazana geneza oraz ewolucja zasady testis unus testis nullus w źródłach prawa rzymskiego klasycznego i poklasycznego, ze szczególnym uwzględnieniem konstytucji cesarza Konstantyna Wielkiego z 334 roku. Na końcu pracy zestawiono wykaz wykorzystanych źródeł, ich opracowania oraz literaturę przedmiotu. Zagadnienie liczby świadków stanowiło w źródłach prawa klasycznego i poklasycznego jedno z istotnych kryteriów najpierw wiarygodności, a później dopuszczalności dowodu z zeznań świadka w procesie rzymskim. W okresie pryncypatu powstały dwie konstytucje imperialne, które zostały zawarte w Kodeksie Justyniańskim. Pierwsza z nich została wydana w 223 roku przez cesarza Aleksandra Sewera. Druga natomiast regulacja z 283 roku przypisywana jest trzem cesarzom: Karusowi, Karynowi oraz Numerianowi. Wartość zeznania w kontekście liczby oraz statusu społecznego świadka była również przedmiotem zainteresowania retorów rzymskich, a później niektórych przedstawicieli jurysprudencji rzymskiej, żyjących i działających zwłaszcza w epoce pryncypatu. Wypowiedzi tych ostatnich odnoszące się do tematyki dowodowej umieszczone zostały w Digestach Justyniańskich. Niektóre z nich zawierają istotne i cenne odniesienia do wydanych w pryncypacie reskryptów, zwłaszcza cesarza Hadriana. W kontekście poszukiwań korzeni procesowej zasady testis unus testis nullus niezwykle cenne są dwie konstytucje z epoki dominatu, wydane w niewielkim odstępie czasowym przez Konstantyna Wielkiego. Pierwsza, pochodząca z 333 roku i nazywana Konstytucją Sirmondiańską, otwierała zbiór 16 konstytucji imperialnych regulujących zagadnienia religijne. Druga, wydana w 334 roku, jest powszechnie uznawana w doktrynie prawa rzymskiego za dokument, który wprowadził oficjalnie do systemu prawa imperialnego procesowy wymóg testis unus testis nullus. Należy podkreślić wpływ tradycji starotestamentalnej w przedmiocie liczby świadków na prawo rzymskie, chociaż trzeba zaznaczyć, iż nie miał on charakteru bezpośredniego. Za pomost posłużyła doktryna chrześcijańska, która bazując w pierwszych wiekach na źródłach biblijnych, inspirowała świat rzymski, stając się swego rodzaju punktem łączącym obie starożytne tradycje prawne, zwłaszcza w odniesieniu do wymogu akcentującego liczbę dwóch lub trzech świadków. Wprowadzenie zasady testis unus testis nullus w prawie rzymskim spowodowane było mniej lub bardziej wpływem tradycji judaistycznej i chrześcijańskiej na Konstantyna Wielkiego, pierwszego cesarza chrześcijańskiego. Jego rola w ustanowieniu wymogu podwójnego i zgodnego świadectwa w systemie prawa rzymskiego jest nie do zakwestionowania.
  • Item
    Correction de la prononciation de la voyelle [œ] en français selon la méthode verbo-tonale - proposition d’activités pour les apprenants et les enseignants polonais dans l'éducation précoce
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Billerey, Bozena; Borowska, Barbara
    L’apprentissage d’une langue étrangère comprend plusieurs aspects. Afin de comprendre les natifs, il est nécessaire de bien percevoir les sonorités de la langue étudiée pour pouvoir ensuite les reproduire. Cette perception subit, entre autres, l’influence du crible phonologique de la langue maternelle. La mauvaise prononciation des langues étrangères résulte d’une mauvaise interprétation perceptive. Afin de corriger la prononciation, nous pouvons utiliser la méthode verbo-tonale en classe de français langue étrangère. Nous proposons ici un exemple d’activité de correction de la prononciation de la voyelle [œ] selon cette méthode à destination des apprenants polonais et des enseignants polonais dans l'éducation précoce.
  • Item
    Current Challenges of Human Rights, Rule of Law and Democracy
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Tabaszewski, Robert; Cazic-Cakar, Ena; Shulzhenko, Nadiia; Hypiak, Mateusz
    Książka składa się z trzech części, odzwierciedlających bogactwo tematyki podejmowanej przez młodych badaczy. Redakcja stara się przedstawić aktualne wyzwania stojące przed Europą oraz zintegrować środowisko młodych prawników w tej części Europy. Zebrany materiał jest podzielony na trzy sekcje, z których każda zawiera cztery artykuły naukowe dotyczące aktualnych wyzwań prawnych. Poszczególne części książki dotyczą odpowiednio praw człowieka, demokracji i rządów prawa, czyli trzech filarów Rady Europy. Aktualność zagadnień poruszanych w każdym artykule może zachęcać do wielokrotnego czytania. Wszystkie artykuły kończą się krótkimi streszczeniami i słowami kluczowymi. Tom składa się z dwunastu artykułów autorstwa piętnastu uczonych reprezentujących prestiżowe ośrodki naukowe zajmujące się pogłębionymi badaniami z zakresu prawa i praw człowieka. Autorami tekstów zawartych w tej książce są naukowcy i praktycy z dziesięciu ośrodków uniwersyteckich. Aktualne wyzwania poruszane w książce mają charakter globalny i transgraniczny, wymagają współpracy i zintegrowanego podejścia. Książka o charakterze naukowym adresowana jest do teoretyków i praktyków prawa oraz wszystkich zainteresowanych prawami człowieka i przedstawicielami nauk pokrewnych: socjologii, politologii, administracji i stosunków międzynarodowych.
  • Item
    Czytelnik i tłumacz. Przekład elementów obcości we współczesnej literaturze młodzieżowej
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Skwarzyński, Jerzy
    Próby określenia celów przekładu literackiego, doprecyzowania zadania tłumacza i opisania jego roli podejmowano wielokrotnie. Postulaty teoretyczne często jednak rozmijają się z praktyką. Trwające w przekładoznawstwie spory, takie jak debaty zwolenników egzotyzacji z propagatorami domestykacji, trudno rozstrzygnąć. W niniejszej dysertacji zaprezentowano perspektywę hermeneutyczną, która odbiega od dyskursu skupionego na rozwiązaniach technicznych lub kwestiach ideologicznych. Z hermeneutycznego punktu widzenia tłumacz, jak każdy człowiek obcujący ze sztuką i historią, powinien dążyć do poznania prawdy. W tym celu powinien, poza przeanalizowaniem danego dzieła, poznać jak najwięcej kontekstów, w jakich dzieło powstało, i w jakich funkcjonuje, ograniczając jednocześnie wpływ własnych przekonań i uprzedzeń. W tym ujęciu tłumacz dąży do stłumienia subiektywizmu, który nie pozostaje bez wpływu na sposób interpretacji dzieła, i stara się dotrzeć do jego sensu i przekazać go w języku docelowym w sposób jak najbliższy temu, w jaki ów sens ujawnił się w tekście wyjściowym. Towarzyszy temu świadomość niemożności pełnego sprostania żadnemu z tych wyzwań, co wynika z ludzkiej kondycji i ograniczoności ludzkiego poznania. Nie jest to nowe podejście, lecz powrót do ruchu hermeneutycznego opisanego przez George’a Steinera, który opierał się z kolei na pracy Hansa-Georga Gadamera, twórcy hermeneutyki filozoficznej. Celem niniejszej dysertacji jest ukazanie perspektywy hermeneutycznej jako nie tylko wartościowej z punktu widzenia teorii przekładu, ale też mającej zastosowanie praktyczne. Co więcej, prezentowane badanie empiryczne ma stanowić przykład hermeneutycznego poszukiwania prawdy w kontekście pracy tłumacza literackiego. Dotyczy ono kwestii często pomijanej lub pozostawianej w sferze domysłów w literaturze przedmiotu, czyli oczekiwań czytelników wobec przekładanej literatury. Jest to bardzo szeroki problem, dlatego prezentowane badanie ogranicza się do zagadnienia sposobów tłumaczenia odniesień kulturowych w literaturze dla młodzieży oraz opinii docelowych czytelników, a więc nastolatków, na ten temat. Pytanie badawcze zostało zatem sformułowane następująco: jakie techniki tłumaczenia elementów obcości w przekładzie współczesnej literatury młodzieżowej preferują nastolatkowie i dlaczego? Praca składa się ze wstępu, rozdziału teoretycznego, rozdziału metodologicznego, rozdziału analitycznego, zakończenia, bibliografii i aneksu. Wstęp zawiera istotny dla przejrzystości pracy przegląd definicji pojęć takich jak kultura, naród oraz kultura narodowa. Porusza również zagadnienia relacji między narodem, kulturą a literaturą – także przekładaną. Stanowi także wprowadzenie do podejścia hermeneutycznego, szczegółowo omówionego w rozdziale pierwszym. Analiza hermeneutyki z perspektywy filozoficznej jest konieczna do jak najbardziej klarownego uzasadnienia jej stosowalności w przekładoznawstwie i przekładzie. Co więcej, drobiazgowe wyjaśnienia zaprezentowano ze względu na wielość interpretacji hermeneutyki oraz liczbę jej wariantów, by uniknąć niejasności lub ogólnikowości. Rozdział pierwszy składa się z przedstawienia marginalnej pozycji czytelnika na rynku wydawniczym i wynikającego z niej braku danych o oczekiwaniach i potrzebach tej grupy wobec przeznaczonych dla nich książek. Z perspektywy hermeneutycznej luka ta winna zostać wypełniona, gdyż takie informacje stanowią istotny kontekst dla wszystkich biorących udział w przygotowywaniu i publikacji książek. W dalszej części rozdziału zaprezentowano zarys rozwoju myśli hermeneutycznej, co stanowi kontekst dla analizy hermeneutyki filozoficznej Gadamera, czyli teoretyczny fundament niniejszej rozprawy. Następnie przedstawiono problem przekładu literatury z perspektywy hermeneutycznej, po którym następuje przegląd krytyki tego podejścia. Zaprezentowana zostaje również pozycja hermeneutyki na gruncie przekładoznawstwa polskiego. Te rozważania wskazują na szereg ogólnych kwestii w podejściu do przekładu, z których rysującą się najwyraźniej jest potrzeba odejścia od metod przyrodoznawczych w badaniach humanistycznych i skłonienie się ku badaniom jakościowym, które nie są nastawione na formułowanie generalizacji. Prowadzi to do przedstawienia szeroko dyskutowanego problemu przekładu elementów obcości w literaturze i podkreślenia roli, jaką w rozważaniach na ten temat powinny grać opinie czytelników. Rozdział drugi dotyczy metodologii prezentowanego badania. Zawiera uzasadnienie sięgnięcia po metodę jakościową – w myśl nurtu hermeneutycznego – a także objaśnienie paradygmatu – który również jest istotny w kontekście hermeneutycznym. Następnie opisano wybraną metodę, a więc badanie fokusowe, określany też jako zogniskowany wywiad grupowy. Każda grupa składająca się z kilku uczestników była konfrontowana z trzema zestawami tłumaczeń fragmentów wybranej książki. Każdy zestaw składał się z szeregu tłumaczeń tego samego fragmentu tekstu zawierającego odniesienie kulturowe. W badaniu wykorzystano cztery powieści: Wolf Hollow Lauren Wolk, Bigfoot, Tobin & Me Melissy Savage, Letters from the Lighthouse Emmy Carroll oraz The Goldfish Boy Lisy Thompson. Zastosowane techniki to, według typologii Romana Lewickiego: ekwiwalent, barbaryzm, neologizm tłumacza, tłumaczenie opisowe (peryfraza), przypis tłumacza, tłumaczenie przybliżone (aproksymacja), generalizacja, tłumaczenie kontekstualne, opuszczenie. Przed rozpoczęciem badania moderator przedstawiał uczestnikom kontekst konieczny do zrozumienia poszczególnych fragmentów. Następnie uczestnicy zapoznawali się z przekładami i wybierali to, które uważali za najlepsze, i to, które oceniali jako najgorsze, po czym uzasadniali swoje wybory i dyskutowali na ich temat. Każda sesja została nagrana dźwiękowo. W rozdziale omówiono także dobór próby, wykorzystane w sesjach fokusowych materiały, planowany przebieg sesji, metoda transkrypcji i kodowania, czyli analitycznego uporządkowywania zebranego materiału, a także sposób formułowania wniosków, dyktowany przez podejście hermeneutyczne oraz opisany wcześniej paradygmat. Rozdział trzeci rozpoczyna refleksja dotycząca projektu badania, wykorzystanych materiałów oraz przebiegu sesji. Następnie opisane zostają cztery kody sformułowane na podstawie analizy materiału, które wskazują na ogólne preferencje czytelników odnośnie do sposobu przekładania elementów obcości. Są to: Płynność lektury, Przejrzystość tekstu, Konsekwencja kulturowa oraz Odpowiednia ilość informacji. Z kodów wynika, że czytelnicy oczekują, by odniesienia kulturowe były tłumaczone w sposób, który czyta się bez zakłóceń, łatwo i przyjemnie; by tekst nie zawierał niezrozumiałych fraz, sformułowań, opisów czy koncepcji; by świat przedstawiony był kulturowo spójny; by prezentowanych informacji nie było zbyt dużo, ani zbyt mało. Te wymagające i mało precyzyjne, choć powracające we wszystkich grupach wskazówki zostały pogłębione w dalszej części analizy. Na podstawie szczegółowej analizy materiału, wyodrębniono zarówno problemy, jak i rozwiązania tłumaczeniowe, które budziły wśród uczestników największe emocje i były najżywiej komentowane. Stwierdzono, że nazwy własne są dla młodzieży najsilniejszym nośnikiem obcości, który, ich zdaniem, powinien zostać zachowany, choć nie ma zgody co do najadekwatniejszej metody, dzięki której cel ten mógłby zostać osiągnięty. Kilka technik zwróciło szczególną uwagę uczestników, choć opinii na ich temat na podstawie zebranego materiału nie sposób ujednolicić. Były to: przypis, neologizm, opuszczenie i ekwiwalent. Analiza materiału umożliwiła sformułowanie szeregu wniosków, które prowadzą jednak do ogólnej konkluzji, stanowiącej odpowiedź na pytanie badawcze: nastolatki nie mają preferencji odnośnie do technik tłumaczenia elementów obcości w przekładzie współczesnej literatury młodzieżowej. Techniki same w sobie nie są przez nich oceniane negatywnie bądź pozytywnie. Młodzi czytelnicy, mając podobne życzenia i oczekiwania wobec tłumaczonej literatury, mogą preferować zupełnie różne rozwiązania. Nie oceniają poszczególnych technik, ale adekwatność ich zastosowania do danego problemu tłumaczeniowego w świetle ogólnych oczekiwań wobec tłumaczonej literatury, które wyłoniono w ramie kodowania. W zakończeniu podsumowano przedstawioną analizę badania w kontekście wcześniejszych rozważań dotyczących hermeneutyki, wskazano na potencjalne praktyczne zastosowanie wyników i zasugerowano kierunek dalszych badań. Po bibliografii zamieszczony został aneks, który zawiera wykorzystane w badaniu materiały.
  • Item
    Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu
    (Wydawnictwo KUL, 2012) Krakowiak, Kazimiera
    Niniejsza książka jest adresowana do studentów logopedii, audiologii, pedagogiki i pedagogiki specjalnej (zwłaszcza surdopedagogiki), a także do nauczycieli szkół integracyjnych i specjalnych oraz logopedów i pedagogów pracujących z dziećmi i młodzieżą niesłyszącą, słabosłyszącą i niedosłyszącą. Jej odbiorcami mogą być również psycholodzy i inni specjaliści uczestniczący w działaniach opiekuńczych i terapeutycznych wobec osób z uszkodzonym słuchem, a także rodzice. Celem wydawnictwa jest dostarczenie czytelnikom wyczerpującej, spójnej i przejrzyście usystematyzowanej wiedzy teoretycznej oraz praktycznej dotyczącej metodyki postępowania pedagogicznego, skoncentrowanego na wychowaniu dziecka z uszkodzonym słuchem jako osoby komunikującej się w środowisku rodzinnym, edukacyjnym i lokalnym w języku wspólnoty, w której przyszło na świat i w której powinno mieć zapewnione miejsce i warunki do rozwoju integralnego, obejmującego wszystkie sfery ludzkiego życia. Głównym celem analizy i opisu metod, którymi dysponuje współczesna surdologopedia, jest ukazanie ich walorów i efektów, jakie można osiągnąć, włączając te metody do indywidualnego programu pracy wychowawczej i rehabilitacyjnej z dzieckiem. Praca została napisana z perspektywy językoznawcy i pedagoga-logopedy prowadzącego badania naukowe oraz praktyczną działalność terapeutyczną, wychowawczą i dydaktyczną w nurcie pedagogiki chrześcijańskiej.
  • Item
    De defectibus od Mszału Piusa V do Mszału Jana XXIII. Pomiędzy wiernością i zmianą
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Mielnik, Dawid
    Celem niniejszego opracowania będzie próba ustalenia zakresu różnic wprowadzonych w dziale Mszału Rzymskiego zatytułowanym "De defectibus in celebratione missae occurrentibus" od Mszału Piusa V do Mszału Jana XXIII. Realizacja celu pracy będzie możliwa dzięki dogłębnej i szczegółowej analizie porównawczej oraz teologicznej tych ksiąg liturgicznych, które zostaną wskazane jako materiał źródłowy niniejszego opracowania. W niniejszym opracowaniu wykorzystane zostaną dwie podstawowe metody pozwalające na realizację postawionego celu badawczego. Pierwszą z nich będzie analiza porównawcza, która zostanie użyta w części pracy poświęconej zestawieniu różnic w poszczególnych księgach liturgicznych. To narzędzie umożliwi wychwycenie wszystkich istotnych rozbieżności dzielących poszczególne księgi liturgiczne, zwłaszcza Mszał Piusa V i Mszał Jana XXIII. Drugą metodą badawczą będzie synteza teologiczna polegająca na próbie wskazania implikacji teologicznych wynikających z zaobserwowanych różnic pomiędzy rubrykami poszczególnych ksiąg liturgicznych. Oprócz wskazanych już Mszału Piusa V i Mszału Jana XXIII istotne wydaje się uwzględnienie Mszału Klemensa VIII oraz Mszału Benedykta XV. Taki wybór jest zasadny z jednego podstawowego powodu. Edycja z 1604 roku stanowi drugą edycję typiczną Mszału Rzymskiego, a zatem pierwsze wydanie wzorcowe od editio princeps, w którym papież mógł wprowadzić jakieś zmiany w dziale "De defectibus". Z kolei edycja z 1920 roku stanowi ostatnie wydanie wzorcowe Mszału sprzed edycji typicznej Jana XXIII, która przecież nie przez wszystkich katolików jest uznawana. W świetle przeprowadzonych analiz oczywista jest również konstatacja, że dział "De defectibus" nie pozostał nietknięty i wielokrotnie ulegał zmianie na przestrzeni niemal czterystu lat (1570–1962). Od Mszału Piusa V do ostatniego typicznego wydania niezreformowanego Mszału Rzymskiego dokonano w nim około stu modyfikacji. W tym należy wyliczyć nieco ponad trzydzieści zmian stylistycznych oraz sześćdziesiąt siedem modyfikacji merytorycznych. Wśród zmian merytorycznych trzydzieści siedem było pozornych, a trzydzieści dwa – rzeczywistych. Pewne punkty De defectibus modyfikowane były kilkukrotnie na przestrzeni kilkuset lat.
  • Item
    Decyzja administracyjna w sprawie usunięcia drzew lub krzewów z terenu nieruchomości lub jej części wpisanej do rejestru zabytków
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Sienkiewicz, Tomasz
    Rok 2017 jest to rok bogaty w wydarzenia legislacyjne z zakresu ochrony zabytków. Między innymi, w związku z wejściem w życie w dniu 9 września 2017 r. ustawy z dnia 22 czerwca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1595), która usunęła z ustawy o ochronie przyrody zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków lub jej części, wydawane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków, dalsze prowadzenie badań zakresie nim objętym (zezwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków) byłoby pozornie niecelowe. Nowelizacja ta czyni bezprzedmiotowymi badania oraz publikację ich wyników w zakresie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków lub jej części. Pozostawione w ustawie o ochronie przyrody dwa inne przepisy związane z działaniem wojewódzkiego konserwatora zabytków jako organu opiniodawczego nie dawały autorowi potencjalnej książki zbyt wielkich podstaw do sporządzenia w tym wąskim zakresie monografii książkowej, ani być może monograficznego artykułu w czasopiśmie. Jednak brak przedmiotu analizy prawnej to tylko pozory. Nieprzypadkowo stan prawny tej monografii określony jest datą 24 listopada 2017 r. W tym dniu Sejm RP uchwalił ustawę o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (druk sejmowy 1977). W czasie pisania niniejszej książki ustawa ta jeszcze nie obowiązywała, jeszcze nie było wiadomo, jaki będzie stan prawny po pracach w Senacie RP i ewentualnych zastrzeżeniach Prezydenta RP, ale jedno było wiadomo na pewno – Sejm zmienia poglądy na decyzję w sprawie usuwania drzew lub krzewów z terenu nieruchomości lub jej części wpisanej do rejestru zabytków. Zmiana ta zachodzi w odstępie kilku miesięcy w sposób rewolucyjny. Niniejsza monografia nosi tytuł "Decyzja administracyjna w sprawie usunięcia drzew lub krzewów z terenu nieruchomości lub jej części wpisanej do rejestru zabytków”.
  • Item
    Dialogues De Passione Christi Domini ex F
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Gładysz, Andrzej
    Simon Ferdinand Lechleitner z perspektywy czasu jawi się jako czołowy kompozytor późnego baroku, którego dzieła znane były w wielu ośrodkach kultury muzycznej Rzeczypospolitej Obojga Narodów w drugim ćwierćwieczu XVIII wieku. Mimo to współcześnie wciąż pozostaje niedoceniony. Spośród zidentyfikowanych ok. 70 kompozycji, z których 39 zachowało się w całości lub we fragmentach, tylko nieliczne zostały poddane analizie czy wydane drukiem. Niniejsza publikacja zawiera opracowanie dialogu pasyjnego zgodnego z tekstem literackim tzw. summa pssionis, znanym już w XVI wieku w Europie, potwierdzając jego popularność w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. „Dialogus de passione Christi Domini ex F” datowany na 2. Ćwierć XVIII wieku, zachowany w zbiorach Opactwa Sióstr Benedyktynek w Staniątkach, stanowi unikatowy przykład polskiej, późnobarokowej pasyjnej muzyki wokalno-instrumentalnej. Na edycję składają się wstęp, analiza stanu badań i zarys biografii kompozytora oraz komentarz rewizyjny. Głównym elementem jest edycja utworu, wraz z partiami głosów dołączonymi do publikacji.
  • Item
    Dostępna edukacja akademicka
    (Wydawnictwo KUL, 2023-12-22) Domagała-Zyśk, Ewa
    Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie założeń i przykładów dostępnej edukacji wyższej dla studentów z niepełnosprawnościami i chorobami, które zostały opracowane zarówno na podstawie wyników licznych prac badawczych, analizy doświadczeń stosowanych na poszczególnych uczelniach krajowych i zagranicznych, jak też własnych doświadczeń, badań i metodycznej refleksji nad uczelnianą „dydaktyką dostępną”.
  • Item
    Drama w procesie dydaktyczno-wychowawczym w refleksji własnej
    (Wydawnictwo KUL, 2015) Borowska, Barbara
    Rozdział pt.: "Drama w procesie dydaktyczno-wychowawczym w refleksji własnej", przedstawia główne założenia Nowego Wychowania, ogólny zarys teorii dramy oraz jej walory edukacyjno-wychowawcze. Autorka dzieli się wiedzą i umiejętnościami zdobytymi podczas różnych kursów i warsztatów dotyczących dramy, jako metody nauczania w edukacji humanistycznej oraz wieloletnim doświadczeniem dydaktyczno-wychowawczym w pracy z młodzieżą i nauczycielami.
  • Item
    Dydaktyka akademicka w uniwersytecie katolickim. T. 1. Dydaktyka zaangażowana - z doświadczeń Katedry Dydaktyki i Edukacji Szkolnej KUL
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Chałas, Krystyna
    Celem opracowania jest ukazanie specyfiki dydaktyki akademickiej kształcenia studentów pedagogiki ze specjalnością nauczycielską w Instytucie Pedagogiki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Podjęcie tego zadania jest uwarunkowane wieloma względami natury teoretycznej, społecznej i dydaktycznej. Na strukturę pracy składają się 4 rozdziały. W rozdziale pierwszym dokonano ogólnej charakterystyki dydaktyki akademickiej w kontekście misji uniwersytetu katolickiego, w tym Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II oraz Instytutu Pedagogiki KUL. Uchwycenie jej dało podstawę do nakreślenia nowego paradygmatu tejże dydaktyki w uniwersytecie katolickim, który określono mianem paradygmatu integralnego i odniesiono do zaangażowania i twórczości pedagogicznej studenta – przyszłego nauczyciela. Przedmiotem analiz w rozdziale drugim są teoretyczne przesłanki dydaktyki (zaangażowanej). Zdefiniowano pojęcie „dydaktyka zaangażowana” oraz przedstawiono charakterystykę 4 teorii będących podstawą praktycznych działań w kształceniu studentów z uzasadnieniem ich zastosowania. Na tym teoretycznym tle przedstawiony został centralny punkt dydaktyki zaangażowanej, którym jest nadrzędny cel szkoły oraz jej kultura. Rozdział zakończony został opisem roli i funkcji nauczyciela akademickiego uniwersytetu katolickiego w perspektywie dydaktyki zaangażowanej. Rozdział trzeci zawiera charakterystykę pracy dydaktycznej i wychowawczej w nauczanych przez autorkę przedmiotach kształcenia akademickiego. Punktem odniesienia jest nabywanie kompetencji nauczycielskich w perspektywie dydaktyki zaangażowanej. Pozaformalna działalność Katedry określona została jako dydaktyczna wartość dodana. Ona to warunkowała atmosferę w Katedrze, budowanie kapitału społecznego, dynamizowanie edukacji interaktywnej i podmiotowej, określała tożsamość Katedry oraz stanowiła dopełnienie jej misji. Struktura tych działań, szczegółowe cele i rezultaty zostały przedstawione w rozdziale czwartym. Praca zawiera Aneks przedstawiający, w sposób wycinkowy, podjęte zadania z 20-letniej pracy Katedry. Zawarto w nim notki biograficzne pracowników Katedry, wybrane fakty historyczne z jej funkcjonowania, rejestr wybranych publikacji pracowników aktualnie pracujących w Katedrze, ich obszary badawcze oraz formy służby na rzecz rozwoju polskiej szkoły i oświaty. W Zakończeniu ukazano perspektywę doskonalenia dydaktyki akademickiej w uniwersytecie katolickim kształcącym przyszłych nauczycieli. Pracę zamyka wykaz bibliografii.
  • Item
    Dziedzictwo myśli pedagogicznej Edmunda Bojanowskiego we współczesnej edukacji w Polsce i na świecie
    (Wydawnictwo KUL, 2014) Opiela, Maria Loyola
    Prezentacja dziedzictwa myśli pedagogicznej Edmunda Bojanowskiego we współczesnej edukacji w Polsce i na świecie dotyczy istoty procesu rozwoju i edukacji osoby od najwcześniejszych chwil życia aż po jego spełnienie oraz jego realizacji w zmieniających się warunkach społeczno-kulturowych. W tym celu przedstawiono podstawowe założenia wczesnego wychowania w koncepcji E. Bojanowskiego ujęte w wymiarze podmiotowym i filozoficzno-religijnym oraz związaną z nimi koncepcję wychowania integralnego realizowanego w pedagogii katolickiej. Troska o wierność tym podstawom dla zachowania jej tożsamości w działalności pedagogicznej prowadzonej przez Siostry Służebniczki NMP, czy osoby i wspólnoty, które ją podejmują ma ważne znaczenie dla podmiotowego wymiaru pedagogiki przedszkolnej. Egzemplifikacje działań edukacyjnych inspirowane przez Bojanowskiego w różnych środowiskach potwierdzają, iż dziedzictwo jego myśli pedagogicznej wciąż się pomnaża w dziedzinie oświaty, kultury, działalności społecznej, naukowej w Polsce i świecie, zarówno w Europie, Ameryce jak i w krajach misyjnych. Różnice kulturowe i społeczne przyjęte z szacunkiem nie stanowią przeszkody w realizacji wskazań Bojanowskiego ukierunkowanych na służbę wychowaniu osoby na każdym etapie jej życia i rozwoju, gdyż natura człowieka i cel wychowania są wspólne wszystkim.
  • Item
    Dziekani Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Dębiński, Antoni; Leraczyk, Izabela; Misztal-Konecka, Joanna; Staszewski, Wojciech
    Artykuł stanowi prezentację życia i dorobku Henryka Insadowskiego (1888-1946), dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego w latach akademickich 1937/1938-1938/1939 oraz 1945/1946. Ukazuje jego zatrudnienie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, prowadzone zajęcia dydaktyczne, dorobek naukowy oraz pełnione funkcje. W latach 1924-1939 był dyrektorem tworzonej i rozwijającej się Biblioteki Uniwersyteckiej KUL. Dnia 31 stycznia 1934 r. Senat Akademicki, zatwierdzając statut Polskiej Korporacji Akademickiej Concordia, powołał ks. prof. H. Insadowskiego na kuratora tej organizacji. W latach 1935-1937 sprawował urząd prodziekana; na urząd ten został wybrany na rok akad. 1939/1940. W latach 1937-1939 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego. Po zakończeniu II wojny światowej ks. prof. H. Insadowski objął funkcję dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego KUL na rok akad. 1945/1946. Jest autorem licznych prac z zakresu prawa kanonicznego i prawa rzymskiego. Opublikował m.in. monografie: Res sacrae w prawie rzymskim. Studium z sakralnego prawa rzymskiego (Lublin 1931), Rzymskie prawo małżeńskie a chrześcijaństwo (Lublin 1935) oraz Prawo rzymskie u Horacego (Lublin 1935).
  • Item
    Edukacja zawodowa i zatrudnianie osób niepełnosprawnych umysłowo w Polsce. Czy jest szansa na pomyślne przejście ze szkoły na rynek pracy?
    (Wydawnictwo KUL, 2012) Mariańczyk, Katarzyna; Otrębski, Wojciech
    Osoba z niepełnosprawnością umysłową podobnie jak osoby sprawne podejmuje rozmaite życiowe przedsięwzięcia. Jedną z ważnych sfer funkcjonowania każdego z nas jest odnalezienie własnego miejsca w obszarze pracy zawodowej. Uzyskanie i utrzymanie zatrudnienia to jeden z kluczowych czynników rehabilitacji zawodowej i aktywizowania osób z niepełnosprawnością umysłową. Tymczasem osoby te doświadczają w tym zakresie wielu trudności. Ukończenie szkoły i zdobycie zawodu to dopiero początek trudnej zawodowej drogi. Z tego powodu we współczesnej, światowej literaturze poświęca się dużo uwagi zagadnieniu tranzycji, przejścia osób niepełnosprawnych umysłowo z systemu edukacji na rynek pracy (McDonnell, Hardman, 2010; Davies, Beamisch, 2009; Schwarz i in., 2006). Analizuje się w tym kontekście różne czynniki sprzyjające lub utrudniające ten proces, na przykład związane z funkcjonowaniem osoby niepełnosprawnej umysłowo, ze środowiskiem szkolnym, rynkiem pracy, możliwościami realnego uczestnictwa w życiu zawodowym, a także umiejętnościami, kompetencjami, zainteresowaniami. W polskich warunkach wspomniany proces tranzycji dokonuje się pomiędzy środowiskiem szkolnym – mającym ochronny charakter – a realiami niełatwego rynku pracy, zwłaszcza dla osób niepełnosprawnych. Ważne jest zatem poznanie tych czynników, które sprzyjają pomyślnemu przejściu osób z niepełnosprawnością umysłową ze szkoły do aktywności zawodowej. Podejmując się głębszej refleksji nad tym zagadnieniem w odniesieniu do osób niepełnosprawnych umysłowo w Polsce, w niniejszym artykule postawiono pierwszy krok na drodze do osiągnięcia tego celu, tzn. dokonano przeglądu współczesnych badań dotyczących edukacji i zatrudnienia osób z niepełnosprawnością umysłową w Polsce. Artykuł ukazuje rzeczywistość edukacyjno-zawodową tych osób, warunkującą ich aktywność jako pracowników, a przez to wpływającą także na ich jakość życia, a zwłaszcza na poziom życiowej samodzielności i niezależności.
  • Item
    Emigracja rosyjska, ukraińska i białoruska. Konteksty literackie, kulturowe i życie społeczno-polityczne
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Kaczmarczyk, Marta; Sidor, Monika; Siwek, Beata; Woźniak, Anna
    Monografia stanowi pokłosie konferencji naukowej Emigracja rosyjska, ukraińska i białoruska. Kultura, literatura, życie polityczne, która odbyła się w dniach 27-28 maja 2021 roku. W pierwszej części tomu zebrane zostały artykuły podejmujące temat drugiej wojny światowej, połączony z kwestią emigracji jako fenomenu. Rozpatrywane tu są następujące aspekty badawcze konceptu wojny: pamięć historyczna, literacki obraz wojny, emigracyjna publicystyka o wojnie, moralna postawa pisarzy emigrantów a wojna, doświadczenie przemocy. W części drugiej tomu zebrano prace poświęcone zagadnieniom estetyki, specyfiki gatunkowej, recepcji literatury emigracyjnej oraz konkretnym problemom uobecniającym się w analizowanych tekstach – zagadnienie feminizmu i kobiecości, rola pamięci i nie-pamięci, motywy malarskie. Na trzecią część tomu składają się artykuły poświęcone problemom kulturowym i społeczno-politycznym emigracji rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej, „nieznanym” twórcom w życiu literackim emigracji.